Yvette Guilbert (urodzona 20 styczenia 1865 w Paryżu – zmarła 3 lutego1944 w Aix-en-Provence) była francuską śpiewaczką kabaretową i aktorką w czasach Belle Époque.

Przyszła na świat w ubogiej rodzinie jako Emma Laure Esther Guilbert, Śpiewała już jako dziecko, ale w wieku 16 lat została modelką w domu handlowym Printemps. Tam została zauważona przez jednego z paryskich dziennikarzy. Wtedy zaczęła brać lekcje śpiewu, po których w 1886 rozpoczęła występy w niewielkich salach koncertowych oraz kabaretach. W 1888 roku zadebiutowała na deskach teatru Variette. Wówczas przeniosła się do teatru Eldorado, po czym występowała w Jardin de Paris, w końcu, po przeprowadzce w 1890 roku na Montmartre, zaczęła występować w kabarecie Moulin Rouge.

fullscreen-guilbert

Yvette Guilbert

Angielski malarz William Rothenstein tak opisywał jej występ w pierwszym tomie swoich wspomnień:

“Pewnego wieczoru Lautrec opowiedział nam o nowej piosenkarce, znajomej Xanfof’a [1] , która podobno pojawiła się po raz pierwszy w Moulin Rogue. A więc wybraliśmy się; na scenę wyszła młoda dziewczyna, o dziewiczym wyglądzie, szczupła, blada z różem na policzkach. Jej piosenki nie były już jednak tak niewinne – w ręcz przeciwnie!  Bywalcy Moulin Rogue wpatrywali się w nią oszołomieni, a występ zakończył się pełnym zachwytu aplauzem”

Yvette Guilbert

Yvette Guilbert

Na swoje występy Guilbert często ubierała jasną, żółtą suknię oraz długie czarne rękawiczki.  Podczas śpiewania stała wyprostowana, gestykulując swymi rękoma.  Była innowatorką, promowała  monologi, odśpiewywane w charakterystyczny, mówiony sposób. Z francuskiego określane terminem “diseuse“.  Słowa, często jej autorstwa, były raczej sprośne i wulgarne , opowiadały jednak o ludzkich tragediach, miłości, oraz biedzie, z której się z resztą wywodziła. Podczas 1890 roku występowała regularnie u boku innej gwiazdy tamtych czasów:  Kam-Hill.

Łamiąc wszystkie dotychczasowe normy, tworzyła własne teksty liryczne, które stale udoskonalała. Dzięki własnemu stylowi śpiewania zyskała sobie rzesze fanów nie tylko we Francji. Odbyła trasę koncertową m.in. w Anglii, Niemczech oraz Stanach Zjednoczonych.

Mając pięćdziesiąt lat wciąż nie pozbawiona była werwy. Wystąpiła w kilku niemych filmach (między innymi gwiazdorski występ w F. W. Murnau’s Faust. ) Pojawiła się też w pierwszych, krótkich filmach

Yvette Guilbert

Yvette Guilbert

dźwiękowych, między innymi ze swoją przyjaciółką  Sacha Guitry.

Jej nagrania dla  wytwórni La Voix de Son Maitre zawierają znane utwory takie jak “Le Fiacre” oraz jej własne kompozycje na przykład  “Madame Arthur.” Do niektórych piosenek sama akompaniowała na pianinie.

1902 roku Guilbert zajęła się pisaniem, wydała książkę opowiadającą o czasach belle époque. W 1932 roku za całokształt twórczości otrzymała Legię Honorową.

Zmarła w 1944 roku w wieku 79 lat. Została pochowana na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.

Dwadzieścia lat później ukazała się jej biografia “That Was Yvette: The Biography of a Great Diseuse” autorstwa  Bettina Knapp i Myra Chipman (New York: Holt, Rinehart & Winston, 1964)

Toulouse Lautrec - Yvette Guilbert

Toulouse Lautrec – Yvette Guilbert

Ciekawostka: Guilbert była przyjaciółką oraz inspiracją Henri de Toulouse-Lautreca, który stworzył wiele obrazów oraz karykatur jej postaci. 

[1] Léon Alfred Fourneau (9 Grudnia 1867, Paryż – 17 Maj 1953, Paryż) francuski komik, artysta estradowy, autor sztuk i teksów piosenek. W późniejszym czasie zmienił swoje nazwisko na Léon Xanrof. Był autorem  pierwszych pisenek Guilbet, które przyniosły jej wczesną sławę.

 

Pasjonuje Cię Paryż, Francja i sztuka?

Zapisz się na Newsletter, aby otrzymywać informacje o najnowszych artykułach!

Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie informacji o nowych artykułach, produktach, promocjach. W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrypcji. Polityka prywatności