Elisabeth Vigee urodziła się w Paryżu, 17 kwietnia 1755 roku. W wieku sześciu lat została umieszczona w klasztorze i spędziła tam czas do 11 roku życia. Już będąc dziewczynką wykazywała duże zainteresowanie rysunkiem. Jako pierwszy dostrzegł to i docenił jej ojciec. Sam należał do ówczesnej społeczności artystów i pełen zapału stał się pierwszym mistrzem małej Elisabeth. Kolejnymi nauczycielami były znane postaci tego środowiska, w którym rodzina Vigee często przebywała. Między innymi Vernert Diyen czy Jean Baptiste Greuze.
Elizabeth zaczęła cieszyć się wielką popularnością we francuskiej stolicy. Bardzo wcześnie doceniono ją za talent, ale również za inteligencję i urodę. W wieku 21 lat wyszła za mąż, za Jeana Baptiste’a Lebruna – znanego handlarza obrazami.
Specjalizowała się w portrecie i w swoim czasie zasłynęła jako malarka królowej Marii Antoniny. Pierwszy obraz jaki dla niej wykonała na zamówienie powstał w 1779 roku i przedstawiał królową w wielkiej satynowej sukni. Był to podarunek dla cesarzowej Marii Teresy. Obraz bardzo się spodobał i wzbudziła sympatię, co zaowocowało kolejnymi zleceniami. Podczas całej swojej dworskiej kariery Elisabeth namalowała w sumie aż ponad trzydzieści wizerunków Marii Antoniny. Królowa darzyła swoją artystkę szczególnymi względami i zaufaniem. Ta szczególna opieka władczyni przyczyniła się naturalnie do jeszcze większej popularności malarki.
W 1870 roku na świat przyszła jedyna córka Elisabeth – Jeanne Julie Louise Lebrun. Nie przeszkodziło to w dalszej karierze artystki, malowała przez cały czas, a dzięku poparciu Marii Antoniny dostała się również do Królewskiej Akademii.
Jak można się domyśleć rewolucja i przyszłe losy rodziny królewskiej spowodowały, że artystka przestała być dobrze postrzegana. Z tego powodu w 1789 roku była zmuszona opuścić Francję. Rozpoczęła wędrówkę po europejskich dworach. Przebywała we Włoszech, Wiedniu czy Petersburgu. Przez cały czas malowała portrety arystokracji i emigrantów. Francję odwiedziła na krótko w 1802 roku. Ponad 30 dzieł malarskich wykonała w Polsce. Obecnie w naszym kraju znajduje się osiem jej obrazów w różnych kolekcjach, np. w zamku w Łańcucie. Podróżowała również do Wielkiej Brytanii czy Szwajcarii. Zmarła w 1842 roku.
Źródło: Wielcy malarze, ich życie, inspiracje, dzieło. Portreciści Francuscy XVIII wieku