Gino Severini z Włoch do Paryża
Jednym z artystów, który umiłował sobie Paryż był Włoch, Gino Severini. Urodził się 7 kwietnia 1883 roku w miejscowości Cortona. W 1899 roku wyjechał do Rzymu gdzie pobierał pierwsze lekcje malarstwa. Następnie uczył się przy boku artystów Giacomo Balla i Umberto Boccionii. Pracował głównie w technice dywizjonistycznej, w której zamiast uprzedniego mieszania kolorów nakłada się farbę bezpośrednio na płótno w postaci plamek, kropek bądź pasków.
Gino Severini
Do Paryża przeniósł się w 1906 roku, gdzie początkowo studiował malarstwo impresjonistyczne, a później zafascynował się pracami Seurat’a i Signac’a. Zamieszkał na Montmartre, gdzie poznał czołówkę rodzącej się paryskiej awangardy twórców kubizmu: Braque’a, Picassa, poetę Guillaume Apollinaire, oraz wielu innych artystów tworzących w tamtych czasach. Tam też malował. Przyjaźnił się z Modiglianim, jego studio malarskie znajdowało się w sąsiedztwie Raoul’a Dufy, Braque ‘a czy Suzanne Valadon.
Gino Severini i ruch futurystów
Wkrótce Filippo Tommaso Marinetti i Boccioni zaproponowali mu dołączenie do rodzącego się wówczas we Włoszech ruchu futurystycznego. Wspólnie z Balla, Boccioni, Carlo Carrà i Luigi Russolo, w lutym w 1910 roku podpisał Manifest Malarzy Futurystycznych, tym samy m stając się współfundatorem tego ruchu. Wcześniej, w 1909 roku w paryskim dzienniku „Le Figaro”sformułowali w 11 punktach główne założenia kierunku mającego nieść rewolucję kulturalną.
1911, Gino Severini
Severini stał się ważnym pomostem pomiędzy artystami przebywającymi we Francji i we Włoszech . Dzięki temu, że mieszkał w Paryżu zainspirował się kubizmem dużo wcześniej niż jego włoscy koledzy, którzy w późniejszym czasie zaadoptowali wiele cech tego kierunku. Kubizm zdawał się być w ich oczach idealny do wyrażania energii i dynamizmu w swoich pracach, co leżało u podstaw przyjętych przez nich założeń. Severini pomógł zorganizować pierwszą futurystyczną wystawę poza terenem Włoch. Odbyła się w lutym 1912 roku w Paryżu w galerii Bernheim-Jeune.
1912, Tancerka z Pigalle, Gino Severini
Gino Severini – własny styl
Tak na prawdę twórczość Severiniego nie odzwierciedlała wszystkich idei ruchu futurystycznego. Przede wszystkim jego prace nie miały politycznego wydźwięku tak jak te jego włoskich kolegów. Poza tym najczęstszym tematem futurystów stawały się pracujące maszyny czy samochody podczas gdy Severini wolał przedstawiać sylwetki ludzi w ruchu. Malował na przykład sceny z klubów nocnych, tancerki i baletnice, używając rytmicznych form i radosnych i migoczących kolorów.
1912, Gino Severini
Około 1916 roku zastosował bardziej rygorystyczne podejście do kompozycji – zamiast dekonstruować formy wolał nadać im geometryczny porządek. W tym okresie jego prace z reguły przedstawiały martwe natury. Później eksperymentował jeszcze z innymi stylami. W 1921 roku opublikował książkę w której opisuje swoje teorie związane z zasadami kompozycji i proporcji “Od kubizmu do klasycyzmu”.
1919, Gino Severini, Nature_morte_à_la_guitar, prywtna kolekcja
Pod koniec swojej kariery projektował wiele dekoracyjnych paneli, fresków i mozajek, stał się wpływowym projektantem kostiumów teatralnych. W 1926 roku wydał autobiografię “Życie malarza”.
Severini zmarł w Paryżu, 26 lutego 1966 roku w wieku 82 lat. Został pochowany we Włoszech w Cortonie.
1920, Gino Severini, Maternité
Żródło: britannica.com; en.wikipedia.org; gino-severini.com. Obrazki en.wikipedia.org
Obraz w ikonie wpisu to autoportret z 1908 roku.
