Podczas mojej ostatniej wizyty w Krakowie nie omieszkałam zwiedzić kilku muzeów. Jednym z nich była kamienica przy ulicy Floriańskiej będąca niegdyś domem
Jana Matejki. To w tym miejscu słynny malarz i kolekcjoner urodził się i umarł.
Pośród wielu pamiątek po artyście, jego prac oraz fragmentów jego zbiorów znalazły się również dwa ciekawe odznaczenia, które zostały mu przyznane w Paryżu.
W 1865 roku Matejko wystawiał swój obraz na Salonie. Jury przyznało mu wówczas nagrodę, i to właśnie ona otworzyła malarzowi drogę do światowej kariery. W witrynie muzealnej możemy zobaczyć dyplom ministra przyznający medal, oraz samo odznaczenie – odlew ze złota.
W posiadaniu muzeum znajduje się również Order Legii Honorowej otrzymany od władz
francuskich za obraz “Unia Lubelska” w 1870 roku.
Matejko został również odznaczony złotym medalem na Salonie w 1867 roku za obraz “Rejtan” przedstawiający protest Tadeusza Reytana przeciwko I rozbiorowi Polski na Sejmie Rozbiorowym. Chociaż droga na Paryską wystawę wcale nie była prosta. Jeszcze przed jego publicznym wystawieniem, dzieło spotkało się z krytyką krakowskich kręgów konserwatywnych. Zarzucano mu m.in. aktualną wymowę polityczną. Gdyby nie
postawa hrabiego Ksawerego Branieckiego obrazu moglibyśmy nie podziwiać nawet dzisiaj i my. Namawiano go bowiem, aby obraz kupił, a następnie płótno ukrył lub zniszczył. Generał Władysław Zamoyski z kolei prosił Branickiego o interwencję u cesarza Napoleona III, w celu niedopuszczenia obrazu na paryską wystawę. Wszystkie te sugestie spotkały się z odmową Branickiego.
Mimo oporów ze strony paryskiej emigracji, zwłaszcza skupionej wokół księcia Adama Jerzego Czartoryskiego, obraz pokazano na wystawie w Paryżu w 1867, gdzie został nagrodzony złotym medalem. Do swoich zbiorów zakupił go cesarz Austrii Franciszek Józef I. W 1918 rząd niepodległej Rzeczypospolitej odkupił płótno przekazując je do zbiorów Zamku Królewskiego w Warszawie.
Na zdjęciu w ikonie wpisu paleta mistrza w jego pracowni przy ul. Floriańskiej w Krakowie.