Legenda Guerline

Pierre-François-Pascal Guerlain (1798-1864), założyciel dynastii Guerline, zaczynał swoją karierę jako przedstawiciel handlowy firm kosmetycznych i perfumeryjnych w Anglii i Francji. Podczas swojej pracy dużo podróżował. Zrozumiał wówczas jak duże znaczenie ma eleganckie opakowanie produktu oraz dbałość o klienta. „Sława przemija, reputacja pozostaje” zwykł mawiać. Zdawał sobie sprawę, ze nigdy nie można spocząć na przysłowiowych laurach, ale sukcesywnie dążyć do perfekcji i podnoszenia jakości. Kiedy w 1828 roku zdecydował o otworzeniu własnego sklepu i uruchomieniu produkcji wody końskiej oraz perfum, wprowadzone przez niego wysokie standardy obowiązywały na każdym etapie wytwarzania; od składników, poprzez tworzenie kompozycji po finalny efekt wizualny. Przedsiębiorstwo zostało nazwane Gurlain od nazwiska założyciela i mieściło się w Paryżu przy ulicy Rivoli nr 42. Swoim następcom dawał następujące rady: “Produkujcie tylko dobre perfumy, nigdy nie idźcie na kompromis” czy: “Hołdujcie prostym pomysłom i stosujcie je ze starannością”. W 1840 roku otworzył sklep przy rue de la Paix. W 1853 roku perfumy Eau de Cologne Impériale swojego autorstwa sprezentował z okazji ślubu Napoleonowi III i jego żonie Eugenie. Został wyróżniony dyplomem, który uznawał go za oficjalnego perfumera jej wysokości. Ta nominacja otworzyła mu drzwi na salony i wkrótce stał się znany w całej Europie. Guerlain tworzył perfumy dla Królowej Victorie z UK, czy królowej Hiszpanii — Izabelii II.

Po śmierci Pierre-François w 1864 firma została w rękach jego synów Aimé Guerlain i Gabriel Guerlain. Bracia podzielili między siebie role i tak Aime zajmował się zarządzaniem i rozwojem przedsiębiorstwa, natomiast Gabriel został głównym perfumiarzem.

Aimé stworzył wiele klasycznych kompozycji takich jak Fleur d’Italie (1884), Rococo (1887) and Eau de Cologne du Coq (1894). Choć mawia się, że najwspanialszym zapachem tamtych czasów był Jicky z 1889, jeden z pierwszych, do którego produkcji oprócz naturalnych użyto syntetyczne składniki.

Następnie biznes przeszedł na synów Gabriela Guerlain: Jacquesa Guerlain i Pierra Guerlain. Jacques został trzecim z kolei głównym perfumiarzem. Stworzył wiele znanych zapachów, które do dziś są w sprzedaży i obdarzone są dużym uznaniem. Wśród najważniejszych kompozycji Jacques Guerlain’s znajdują się Mouchoir de Monsieur (1904), Après L’Ondée (1906), L’Heure Bleue (1912), Mitsouko (1919), Vol de Nuit (1933), oraz sztandarowy produkt Shalimar (1925). Swoje ostatnie perfumy Ode (1955) stworzył wraz ze swoim osiemnastoletnim wnukiem Jeanem-Paulem Guerlain.

Jean-Paul był za to ostatnim głównym perfumiarzem w rodzinie. Wykreował znane męskie zapachy Vétiver (1959) i Habit Rouge (1965), oraz Chant d’Arômes (1962), Chamade (1969), Nahéma (1979), Jardins de Bagatelle (1983), Samsara (1989), a także Héritage i Coriolan w latach dziewiędziesiątych. Jean-Paul Guerlain odszedł na emeryturę. Jakiś czas pełnił jeszcze rolę doradcy. Ponieważ nie było następcy w rodzinie Guerline, rola głównego perfumiarza po raz pierwszy wyszła poza tą dynastię.

W 1994 roku decyzją, szeroko postrzeganą jako zerwanie z tradycją, rodzina Guerlain sprzedała firmę konglomeratowi zajmującymi się dobrami luksusowymi Moët Hennessy Louis Vuitton (LVMH). Fani marki postrzegali zakup dokonany przez LVMH jako pierwszy krok do skomercializowania legendarnego dziedzictwa firmy. Wiele osób skrytykowało też wydany w 1996 roku słodko-kwiatowy Champs-Elysées skomponowany przez Olivera Crespa.

Stworzone przez Guerlain zapachy takie jak Jicky, Shalimar, i Vétiver wpłynęły na trendy perfumeryjne. Guerlain jest wśród najstarszych firm, które produkują i sprzedają tylko perfumy i kosmetyki. Poza zapachami Guerlain obecnie ma w swojej ofercie kosmetyki do make up i pielęgnacji skóry.

Od chwili założenia w 1828 roku marka Guerlina stworzyła ponad 300 zapachów.

Źródła: Oficjalna strona producenta; wikipedia.org; http://www.monsieur-guerlain.com/2008/06/perfumers.html

Słynne zapachy

Eau de Cologne Impériale, 1853
Jicky, 1889
Eau de Cologne du coq, 1894
Mouchoir de Monsieur, 1904
Voilette de Madame, 1904
Parfum des Champs-Élysées, 1904
Après l’ondée, 1906
Kadine, 1911
L’Heure bleue, 1912
Mitsouko, 1919
Eau de Fleurs de Cédrat, 1920
Shalimar, 1925
Liù, 1929
Sous le Vent, 1933
Vol de Nuit, 1933
Vega, 1936
Coque d’or, 1937
Ode, 1955
Vetiver, 1956
Chant d’Arômes, 1962
Habit Rouge, 1965
Chamade, 1969
Eau de Guerlain, 1974
Parure, 1975
Nahéma, 1979
Jardins de Bagatelle, 1983
Derby, 1985
Samsara, 1989
Héritage, 1992
Champs-Élysées, 1996
Coriolan / L’Âme d’un Héros, 1998
Cherry Blossom, 1999
Aqua Allegoria Pamplelune, 1999
Aqua Allegoria Herba Fresca, 1999
Philtre d’Amour, 1999
Mahora / Mayotte, 2000
L’Instant de Guerlain, 2003
Insolence, 2006
Guerlain Homme, 2008
Idylle, 2010
Shalimar Parfum Initial, 2011
La Petite Robe Noire, 2012
L’Homme Idéal, 2014

Jacques Guerlain był pasjonatem i kolekcjonerem sztuki. Był również wielkim entuzjastą malarstwa impresjonistycznego — w swoich zbiorach posiadał płótna Degas, Monet i Caillebotte. W 1912 roku, wraz z wykreowaniem nowego zapachu L’Heure Bleue przekazał daninę na rzecz malarzy.