Do Moulin de la Galette pozują malarzowi przyjaciele wmieszani w radosny tłum bawiących się gości. Ukończony w 1876 roku obraz jest impresjonistycznym arcydziełem. Renoir zalewa postaci deszczem światła, którego krople zraszają ludzkie ciała, tkaniny, ziemię i przedmioty. Na pierwszym planie mamy stół i dwie ławki. Główną grupę obrazu stanowią trzej mężczyźni oraz matka z córką. Siedzący na znajdującej się w lewym rogu ławce chłopiec tkliwie przygląda się dziewczynce o blond włosach. Scena ta niczym rodzaj lustra odbija i skupia w jednej sytuacji atmosferę gry spojrzeń budującej dramaturgię obrazu. Na drugim planie tańczą pary na zacienionym parkiecie. Muzyka wyprowadza je z cienia ku światłu, która przebija liście i rozświetla suknie, czoła, kapelusze… Postaci z pierwszych planów malowane są wyraźnie i Renoir nadaje ekspresję każdej twarzy i każdej sylwetce. Trochę dalej twarze się rozmywają. Krótkie, szybkie pociągnięcia pędzlem dają złudzenie tanecznego wiru. Cylindry, słomkowe kapelusze i lampy naznaczone są dotknięciami bieli, niebieskości i różu co stwarza wrażenie szklanej przeźroczystości.
Kobieta, która tańczy z mężczyzną w lewej części obrazu to Marguerite Legrand – kochanka Renoira. Zmarła w lutym 1879 roku, prawdopodobnie na ospę. Na obrazie jej partnerem do tańca jest kubański malarz Pedra Vidala de Solares y Cardenas.
“Moulin de la Galette”, Auguste Renoir, 1876, 131 x 173 cm, Muzeum Orsey, Paryż
Źródło: Wielcy malarze, ich życie, inspiracje i dzieło Nr 4 Auguste Renoir, Eaglemoss Polska Sp. z oo.o. 1998