Gdybym miała krótko opisać tę książkę, powiedziałabym, że opowiada historię jaka stoi za jednym z najznakomistrzych obrazów Tamary Łempickiej zaytuowanym “Piękna Rafaela”

Autorka Ellis Avery opierając swoją powieść na zgromadzonych fakatach z życia Tamary Łempickiej stara się odtworzyć wydarzenia, które miały miejsce w życiu malarki w roku 1927 roku. Tamara u szczytu sławy, znana ze swojej ekstrawgancji, kontrowesyjnego stylu życia oraz oryginalnej twórczości malarskiej jest ważną personą w artystycznym światku Paryża. Nocami bawi się ze śmietanką towarzyską, w dzień niestrudzenie pracuje w swoim mieszkaniu nad kolejnymi obrazami. Pozują dla niej rozmaite modelki – w tym ta, którą poznajemy w powieści: Rafaela. Uboga dziewczyna, emigrantka, próbuje wiązać koniec z końcem, z trudem znajdując zatrudnienie. Na jej drodze pojawia się Tamara, oferując godziwą zapłatę za uczestnistwo w sesji malarskiej. I tak stajemy sie świadkami losów młodej boheterki, ale jednoczesnie zaglądamy za drzwi domu Tamary – poznajemy jej sytuację rodzinną, relacje z bliskimi, sekrety. Tatiana magnetyzuje – ale moemntami też odstrasza.

“Piękna Rafaela” Tamara Łempicka 1927 rok

Istotne jest tło wydarzeń – prawdopodobie bez Paryża cieżko by było o taką historię. Lata dwudzieste, imprezy na Montparnassie, legendarne lokale i nazwiska. Autorka sporo czasu poświęciła popularnej wówczas księgarni i miejscu spotkań “Shakespeare and Company”. Słowem – fani artystycznego Paryża lat dwudziestych będą usatysfakcjonowani!

“Odwróciłam się. Stała za mną dama z zielonego auta. Nie była rodowitą Francuzką, ale na pewno mówiła po francusku lepiej ode mnie. Miała koło dwudziestu lat, była smułka, gibka jak chart, ale jej wschodnioeuropejskie rysy sugerowały skłonność do zmysłowej, leniwej beztroski.”

Co ciekawe historia obrazu “Piękna Rafaela” kończy się dopiero u progu życia Tamary. Zaskakujące dla czytelnika ale i  uzasadnione przeniesienie w czasie na koniec powieści daje nam szansę skonfrontować wcześniej poznaną młodą artystkę z kobietą w podeszłym wieku. Uzasadnione gdyż paryska akcja kończy jednocześnie okres jej świetności jako malarki. Ci, którzy znają historię Tamary – wiedzą dlaczego. Wszystkim innym bardzo polecam tę książkę.

Książka jest już raczej ciężko dostępna w “pierwszym obiegu” ale myślę, że uda się ją upolować gdzieś w bibliotekach. Ja swój egzemplarz znalazłam na allegro.

Ellis Avery “Ostatni Akt” Tamara Łempicka i piękna Rafaela. Wydawnictwo Bukowy Las

Pasjonuje Cię Paryż, Francja i sztuka?

Zapisz się na Newsletter, aby otrzymywać informacje o najnowszych artykułach!

Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie informacji o nowych artykułach, produktach, promocjach. W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrypcji. Polityka prywatności