Victorine Louise Meurent  była francuską malarką oraz modelką pozującą malarzom do ich prac. Dzisiaj znana głównie za sprawą obrazów Edouarda Maneta, a w szczególności tych, które wywołały skandal w swoich czasach, czyli  Śniadanie na trawie czy Olimpia.

Z tego też powodu niesłusznie, lecz niestety na długi czas, przylgnęła do niej opinia bezwstydnicy i prostytutki. Victorine pozowała również m.in. Edgarowi Degasowi, belgijskiemu malarzowi Alfredowi Stevensowi i innym. Obydwaj wymienieni byli z resztą przyjaciółmi Maneta.

Victorine Meurent vers 1865,

Victorine Meurent około 1865 roku

Urodziła się 18 lutego 1844 roku w Paryżu w rodzinie rzemieślników. Zaczęła pozować w wieku szesnastu lat w atelier  Thomasa Couture gdzie też prawdopodobnie uczyła się malarstwa.

Dla Moneta po raz pierwszy pozowała do obrazu “Uliczna śpiewaczka”. Jego uwagę przykuła kiedy zobaczył ją na ulicy z gitarą w ręku. Była znana ze swojej filigranowej postury – skąd się też wzięło się jej przezwisko La Crevette (krewetka) oraz z czerwonych włosów.

Oprócz tego, że Maurent grała na gitarze, grała również na skrzypcach – udzieliła zresztą lekcji gry na tych instrumentach, oraz śpiewała.

Często przebywała na słynnym paryskim placu Pigalle w Café de la Nouvelle Athenes, kultowej kawiarni bohemy artystycznej, występując przed gośćmi.

Victorine pozowała do obrazów Moneta do wczesnych lat 70-tych,do czasu kiedy to sama zaczęła uczyć się malarstwa. W obszarze jej zainteresowań znalazło się raczej malarstwo akademickie, co z kolei było zaprzeczeniem sztuki uprawianej przez Maneta. Ostatnim obrazem, do którego mu pozowała był “Dworzec Saint-lazare” z 1873 roku.

 

Obrazy namalowane przez Victorine Meurent

Le briquet victorine meurent

Victorine Meurent, Le Briquet, musée municipal d’Art et d’Histoire de Colombes.

Victorine Meurent, Niedziela Palmowa, ok. 1880; Musée Municipal d'Art et d'Histoire de Colombes, Francja

Victorine Meurent, Le Jour des rameaux (ok 1880), musée municipal d’Art et d’Histoire de Colombes.

Victorine Meurent, Autoportrait (1876), musée des Beaux-Arts de Boston.

Trzy lata później, w 1876 roku, Maurent po raz pierwszy oddała swoje obrazy na Salon. I Salon przyjął jej prace na wystawę. Ironią losu jest fakt, że płótna Maneta zostały wówczas odrzucone. Obrazy Victorine były wystawiane w sumie na sześciu Salonach, m.in w 1885 czy 1904 roku.

Ze względów finansowych w dalszym ciągu wspierała się pracą polegającą na  pozowaniu malarzom, chociażby takim artystom jak Norbert Goeneutte, czy Toulouse-Lautrec, który zwykł przedstawiać ją jako Olimpię,

W 1903 roku Maurent została przyjęta do Société des Artistes Français przy poparciu ze strony założycieli stowarzyszenia Charlesa Hermann-Leon i Tony’ego Robert-Fleury

W tym czasie znajdowała się już w dość ciężkiej sytuacji finansowej. W 1906 roku opuściła Paryż i przeprowadziła się na jego przedmieścia, do gminy Colombes. Tam w jednym domu zamieszkała z przyjaciółką, są też domysły, że kochanką, Marie Dufour.

Zmarła 17 marca 1927 roku. Większość jaj prac spłonęła w późniejszym pożarze domu.

Życie Victorine Meurent’s było inspiracją dla dwóch powieści historycznych, a jej postać pojawiała się w kilkunastu innych pozycjach literackich.

 

 

O Victorine możecie przeczytać też w książce: Małgorzata Czyńska, Najpiękniejsze. Kobiety z obrazów, Kraków 2014.

Pasjonuje Cię Paryż, Francja i sztuka?

Zapisz się na Newsletter, aby otrzymywać informacje o najnowszych artykułach!

Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie informacji o nowych artykułach, produktach, promocjach. W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrypcji. Polityka prywatności