Młode lata

Vincent Van Gogh urodził się 30 marca 1853 roku w niderlandzkiej wiosce Groot-Zundert. Jego ojcem był protestancki duchowny Theodorus van Gogh (1822 – 1885). Matka Anna Cornelia z domu Carbentus urodziła ich pierwszego syna już rok wcześniej, niestety przyszedł na świat martwy.

Vincent Van Gogh w wieku 13 lat, 1866

Vincent Van Gogh w wieku 13 lat, 1866

Imię Vincet było właśnie przewidziane dla pierworodnego, a ostatecznie przypadło kolejnemu dziecku. Pięć lat później narodził się brat Vincenta – Theo. Rodzice w sumie mieli sześcioro dzieci. W latach 1861 – 1864 Vincent uczęszczał do wiejskiej szkoły w Zundert. Następnie został przyjęty do prywatnej szkoły z internatem w Zevenbergen. Tam uczył się francuskiego, niemieckiego, angielskiego oraz rysunku. Od 1866 roku przez dwa lata pobierał naukę w szkole z internatem w Tiliburgu. W 1869 roku udał się do Hagi, gdzie wstąpił do tamtejszej filii paryskiego salonu dzieł sztuki Goupil & Cie, którą założył jego wuj Vincent. Tam zajmował się sprzedażą reprodukcji dzieł sztuki. Poświęcał też dużo czasu na lekturę i odwiedzanie muzeów. W styczniu 1973 roku z polecenia wuja został przeniesiony do brukselskiej filii Goupil, a następnie w maju do londyńskiej. Tuż przed podróżą do Anglii, odwiedził Paryż, który zrobił na nim wielkie wrażenie.  W Londynie powstały jego pierwsze szkice. Pracując tam, przeżył też swój pierwszy zawód miłosny, co spowodowało, że wpadł w depresję. W 1875 roku dostał posadę w Paryżu. Niestety zaczął zaniedbywać swoje służbowe obowiązki. Coraz częściej oddawał się lekturze Biblii, przez cały czas też interesował się malarstwem.

1280px-Vincent_Willem_van_Gogh_127

incent van Gogh, Jeden z obrazów z cyklu “Słoneczniki”, 1888, National Gallery w Londynie

Często też odwiedzał rodziców. W kwietniu 1876 roku wypowiedział posadę u Goupila. Zaczął angażować się coraz bardziej w życie duchowe. Był pomocnikiem kaznodziei i nauczycielem pastora u metodystów. Poczuł, że jego powołaniem jest wiara. W 1878 roku przez kilka miesięcy uczęszczał do szkoły ewangelistów w Laeken koło Brukseli. Niestety został uznany za niezdolnego do zawodu świeckiego kaznodziei. W kolejnych miesiącach tułał się po wielu miejscowościach. Dużo czasu spędzał w belgijskim zagłębiu górniczym przy granicy francuskiej. Wstrząśnięty warunkami życia górników żarliwie walczył o ich polepszenie. Nie zjednywał sobie jednak stronników. Jego zbytnie zaangażowanie odstraszało innych. Sam żył w tym czasie w nędzy, a okres ten przyczynił się do jego najgłębszych kryzysów, które prawdopodobnie wpłynęły na jego dalsze życie.

Vincent van Gogh, "Most w Langlois z praczkami", Arles 1888

Vincent van Gogh, “Most w Langlois z praczkami”, Arles 1888

Finansowo wspierał go brat Theo, z którym przez cały czas korespondował. Kontynuował też rysowanie, coraz częściej uwieczniał krajobrazy. Wkrótce w jego życiu pojawia się znów wątek miłosny. Znów niestety nieszczęśliwy – owdowiała kuzynka Kate (Kee), której Vincent wyznał miłość, odrzuciła jego propozycję matrymonialną.

Pod koniec 1881 roku powstały jego pierwsze prace malarskie –  martwe natury wykonane w technice olejnej lub akwarelą.  

Vincent Van Gogh, ok. 1872

Vincent Van Gogh, ok. 1872

Wkrótce poznał Clasinę Marię Hoorik, zwaną Sien, prostytutkę i alkoholiczkę, która była w ciąży.  Sien pracowała jako modelka, Vincent postanowił się nią opiekować. Po roku wspólnego mieszkania zdecydowali się jednak na rozstanie.

Vincent Van Gogh w Paryżu

W marcu 1886 roku przybył do Paryża, do swojego brata. Theo prowadził dla Goupila małą galerię przy Boulevard Montmartre. W Paryżu zapisał się na zajęcia do szkoły rysunku i malarstwa malarza Fernanda Cormona. Tam nawiązał znajomość z Henri Toulouse Lautreckiem i Emilem Bernardem. Wkrótce też poznał Paula Gauguina oraz leciwego już Camilla Pissarro. Zaprzyjaźniają się ze sobą i spędzają razem czas. Wspólnie odwiedzali małe kafejki i tanie restauracje w okolicach Boulevard de Clichy na Montmartre.

Vincent eksperymentował z impresjonizmem, jego pierwsze paryskie obrazy mieszczą się w tradycji Claude’a Moneta czy Augusta. Chociaż w chwili, gdy Vincent przybył do Paryża, impresjonizm był już właściwie przeżytkiem.

Grupę malarzy, w której znalazł się Vincent, nazwał „Peinteres du Petit Boulevard”. Żyli skromnie, rekompensowali brak rozgłosu chęcią eksperymentowania.

Vincent van Gogh, Moulin de la Galette

Vincent van Gogh, Moulin de la Galette

 W 1887 roku w restauracji „Du Chalet” na Boulevard de Clichy van Gogh, Toulouse -Lautrec, Bernard i Louis Anquentin.  Vincent był również pod wielkim wpływem sztuki japońskiej, tak modnych wówczas drzeworytów. Zawarł znajomość również Signackiem. Interesowała go neoimpresjonistyczna technika, choć bardziej nakładanie koloru w punktach niż scjentystyczne podejście, które było dla niego zbyt daleko idące.

Brat Vincenta - Theo van Gogh

Brat Vincenta – Theo van Gogh

Lata paryskie były dla Van Gogha najbardziej kształcące, odrzucił akademie, lecz im bardziej sztuka stawała się treścią jego życia, tym więcej umiejętności zdobywał w kontaktach ze swym biegłym w sztuce otoczeniem. W lutym 1888 roku opuścił Paryż. Przez dwa lata namalował ponad 200 obrazów.

Pobyt w Arles i problemy ze zdrowiem

Postanowił zamieszkać w Arles. Po wielokrotnych zaproszeniach dołącza do niego Gauguin. Razem mieszkają i pracują. To właśnie wówczas po dwóch miesiącach wspólnego życia ich stosunki uległy pogorszeniu. Vincent miał atak choroby umysłowej i po jednej z awantur odciął sobie ucho. Gauguin wyjechał, zawiadomił jednak o wszystkim jego brata Theo, który natychmiast pojawił się w Arles. Lekarze podejrzewają, że przyczyną jego choroby jest epilepsja, alkoholizm i schizofrenia.

W późniejszym czasie van Gogh często był umieszczany w szpitalu dla psychicznie chorych z powodu ataków choroby psychicznej. Przez cały czas malował, w późniejszym czasie pod opieką pielęgniarza. Swoje obrazy posyłał w paczkach do brata Theo.

W 1890 roku po jednym z kryzysów zdrowotnych odwiedza Theo i jego rodzinę w Paryżu. Następnie za namową brata osiedlił się w Auvers-sur-Oise pod Paryżem. 

Vincent van Gogh , portret doktora Gacheta

Vincent van Gogh , portret doktora Gacheta

 Zamieszkał u małżonków Ravoux, Gachet Ravoux był doktorem, a także malarzem amatorem, który miał opiekować się Vincentem. W tamtym czasie powstało wiele prac.
27 lipca 1890 Vincent wyszedł po południu, wracił późnym wieczorem i ukrył się w swoim pokoju. Małżonkowie Ravoux zauważyli, że cierpi bóle. Okazało się, że Vincent prawdopodobnie wstrzelił sobie w pierś kulę. Choć do dziś nie wiadomo czy sam zadał sobie śmierć, czy może stał się ofiarą. Gachet operował go i zawiadomił Theo. W nocy 29 lipca Vincent zmarł. Został pochowany na cmentarzu w Auveres.

W styczniu 1891 zmarł Theo. W 1914 roku jego zwłoki zostały ekshumowane z pierwotnego miejsca pochówku i pochowane obok grobu Vincenta w Auvers.

Źródło: Van Gogh, Ingo F. Walther, wydawnictwo Taschen, 2005

Pasjonuje Cię Paryż, Francja i sztuka?

Zapisz się na Newsletter, aby otrzymywać informacje o najnowszych artykułach!

Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie informacji o nowych artykułach, produktach, promocjach. W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrypcji. Polityka prywatności