W 1861 roku napisano w jednym z angielskich magazynów modowych:
„Halki Cesarzowej Eugenii…mocno sterczą i za jej przykładem wszystkie paryskie damy noszą spódnice bardzo szerokie i pękate”
Cesarzowa Eugenia lansuje modę
W okresie II Cesarstwa 1852 – 1870 za rządów Napoleona III Francja była krajem dobrobytu. To wówczas powstały wielkie majątki, które sprzyjały wzrostowi konsumpcji. Jednym z rynków, na którym Panie zostawiały fortuny – był rynek mody. Natomiast wzorem do naśladowania i wyznacznikiem najnowszych trendów była Cesarzowa Eugenia – żona Napoleona.
Będąc pod wielkim wrażeniem postaci królowej Marii Antoniny, przywróciła wielką sławę krynolinie, która w jej wydaniu osiągnęła olbrzymie rozmiary. Promowała tiule, jedwabie, muślin, koronki i wstążki. Duże dekolty, ukazujące ramiona i część zaokrąglonego biustu. Była nawet przez pewien czas nazywana cesarzową falban!
Młoda i ambitna Eugenia poprzez swój wizerunek pragnęła być jednocześnie najbardziej szanowaną kobietą Francji i jednocześnie symbolem wielkiego imperium. Każda kobieta dbająca o swoją pozycję śledziła z uwagą modę lansowaną przez Cesarzową, o której było głośno, na bieżąco pisała o niej prasa, również poza granicami Francji.
Cesarzowa z synem (fot. ok. 1860)
Źródło wikipedia
Cesarzowa Eugenia i Frederick Worth
Eugenia, dzięki swojej powierniczce, żonie ambasadora Austrii w Paryżu, księżnie Pailune de Metternich nawiązała współpracę z krawcem Charlesem Frederickiem Worthem, który tak przypadł jej do gustu, że niebawem, w 1864 roku został oficjalnym dostawcą dworu cesarskiego. Dzięki temu rozsławił swoje nazwisko w świecie jako twórca haute couture. Wszystkie damy chciały się ubierać właśnie u niego.
Worth stał się dla cesarzowej tym, kim niegdyś Rose Bertin była dla Marii Antoniny. Tyle samo czasu ile spędzał w swoim sklepie na rue de Paix, poświęcał na pracę w Tuileries. Tworzył dla niej wszelkie rodzaje ubrań: popołudniowe, na polowania, suknie do opery, wielkie bale czy te przeznaczone do podróży. Krynolinom, które tak lubiła, nadał lekkości, zaprzestając używania wielowarstwowych halek.
Cesarzowa Eugénie à la Marie-Antoinette, 1854, Franz_Xaver_Winterhalter
Źródło wikipedia
Eugenia i Worth tworzyli pewnego rodzaju symbiozę – ona dzięki niemu błyszczała i z dumą nosiła swoje stroje, ale że jednocześnie była obiektem naśladowania, on dzięki temu cieszył się wielką popularnością i uznaniem.
Ciekawostka:
Za najbardziej odpowiedni kolor dla członków rodzin panujących uznawany był fioletowy. Był to właśnie ulubiony kolor Eugenii, chociaż w czasach gdy zaczęła go lansować bardzo kosztowny. Jak tylko producentom wyrobów tekstylnych udało się uzyskać barwnik syntetyczny, podążając za gustem Cesarzowej, „szaleństwo fioletu” ogarnęło całą Europę i Stany Zjednoczone.
Zerknijcie na obraz w ikonie wpisu, cesarzowa jako jedyna ubrana jest w suknię ozdobioną kokardą właśnie w kolorze fioletu.
Obraz w ikonie wpisu: „Cesarzowa Eugenia z damami dworu” Winterhalter Franz 1855, Eugenia czwarta od lewej strony w białej sukni z fioletowymi dodatkami.