Dwóch artystów reprezentantów tak zwanego nowego malarstwa w latach 60 i 70 XIX wieku, których ścieżki zawodowe przeplatały się ze sobą.Édouard Manet (1832-1883) i Edgar Degas (1834-1917)
Obaj urodzili się w Paryżu i byli prawie rówieśnikami. Pochodzili z dobrze sytuowanych rodzin i tak samo rzucili studia prawnicze aby zająć się swoją pasją. Obracali się w tych samych kręgach i tak samo sprzeciwiali się dogmatowi promowanemu przez Akademie Sztuk Pięknych. Kształcili się indywidualnie u innych malarzy, po czym wypracowali własny styl i podejmowali nowoczesne, aktualne tematy, które kuły w oczy krytyków i bulwersowały publiczność.
O ile jednak Degas widział sens w uczestniczeniu w alternatywnych wystawach organizowanych od 1874 roku wraz z grupą malarzy, okrzykniętych impresjonistami, Manet nie zdecydował się dołączyć do stowarzyszenia rebeliantów. Był ich mentorem i im kibicował– szedł jednak obok, swoją drogą. Miał ambicje wymusić akceptacje nowego malarstwa na oficjalnych Salonach.
Wystawa podzielona jest na sekcje, które dotyczą różnych etapów rozwoju artystycznego malarzy, począwszy od okresu kształcenia i kopiowania obrazów w Luwrze. Mnóstwo portretów, część poświęcona wyścigom konnym, popularnej rozrywce francuskiej śmietanki towarzyskiej , czy też rewelacyjna sekcja opisująca paryskie życie. Na wystawę przyjechało wiele kultowych prac z USA czy innych muzeów.