Początki

Jeane Paquin Beckers urodziła się w 1869 roku. Moda towarzyszyła jej od najmłodszych lat. Już jako nastoletnia dziewczyna uczyła się krawiectwa. Odbywała również praktyki w powstałym w 1884 roku paryskim domu mody Rouff. Trochę musiała jednak poczekać, aby spełniło się jej marzenie — własny salon!

Pomógł jej w tym mąż. W 1891 roku Isidore Pasquin w prezencie ślubnym otworzył dla niej pracownię krawiecką i sklep. Gdzie? Przy Rue de la Paix — naprzeciwko salonu wielkiego Wortha!

Salon Paquin w Paryżu — widoczny po prawej stronie.  Poniżej wnętrze salonu. Źródło: ctgpublishing.com

Styl Jeanne Paquin

Propozycje dla kobiet autorstwa Jeanne nie mogły krępować sylwetki! Jej pomysł na elegancki i wygodny strój to fason z podniesionym stanem. Najczęściej były to dwuczęściowe suknie: spódnica z przedłużeniem z tyłu w tren, do tego żakiet czy bolerko. Klientki chętnie kupowały jej klasyczne etole, pelerynki na ramiona czy mufki do ochrony rąk.

Projekt Jeanne Paquin 1913

Najczęściej sięgała po wzorce z antyku greckiego. Za to odcięte pod biustem suknie, które popularyzowała na początku XX wieku miały odniesienie do okresu empire i dyrektoriatu. Podążała też za aktualnymi trendami. Przykładem mogą być projektowane przez nią i cieszące się popularnością płaszcze i szlafroki.

Była znana ze stosowania żywych kolorów, uwielbiała połączenie czerni z czerwienią. To zestawienie w ubiorze promowała zwłaszcza w okresie po śmierci swojego męża — zmarł w 1907 roku.

Henri Gervex, 1906 “Pięć godzin u Paquin”, Źródło: wikipedia

Jeanne Paquin — Kobieta sukcesu

Jej działalność wyszła poza granice Francji. W 1896 roku otworzyła filię w Londynie. W 1912 roku wraz z przyrodnim bratem salon Paquin-Joire w Nowym Jorku przy słynnej Fith Avenue. Następne były Buenos Aires i Madryt.

Przywiązywała dużą uwagę do działalności promocyjnej. Modelki w projektowanych przez nią strojach posyłała do teatru, opery czy na wyścigi konne. Z czasem zaczęła organizować własne pokazy mody. Mówiono o nich więcej ze względu na ich niespotykane zakończenia — tańce baletnic w białych sukniach z jej kolekcji.

Była nie tylko kreatorką, ale miała także zmysł przedsiębiorcy, dzięki czemu po pewnym czasie jej dom mody stał się większy od biznesu samego Wortha!

Była bezwzględna dla ludzi w branży kopiujących jej pomysły. Wytaczała sprawy sądowe innym firmom, a także dziennikarzom, którzy np. ujawniali fotografie jej kolekcji przed pokazem.

Jean Béraud, 1907, Wyjście pracowników z salonu Paquin, Żródło: fr.wikipedia.

Współpraca z artystami

Paul Iribe, Leon Bakst, George Barbier czy Georges Lepape — to artyści, którzy współpracowali z Jeanne Paquin. Pomagali jej w projektowaniu dodatków, biżuterii, strojów scenicznych, na które otrzymywała zlecenie, czy też ilustrowali jej projekty

Ilustracja autorstwa Paula Iribe

Jeanne Paquin zmarła w 1936 roku w Paryżu.

Źródło: “Historia Mody od krynoliny do mini” Irmina Kozina, Wydawnictwo SBM sp. z o.o. 2017 Warszawa