Krynolina była dodatkiem zaprojektowanym by utrzymywać suknię noszącej w odpowiedniej formie. W połowie XIX wieku zyskała popularność jako metalowa konstrukcja, na której opierano halki oraz suknię.

Krynolina a wygoda

Krynoliny było często obiektem żartów i satyr. Ich przeciwnicy uważali, że owa metalowa klatka jest dosłownie więzieniem dla kobiety. I było w tym stwierdzeniu trochę prawdy. Krynoliny, które niekiedy osiągały 180 cm średnicy, uniemożliwiały najprostsze czynności jak choćby chodzenie, nie mówiąc już o przejściu przez drzwi. Siedzenie również było utrudnione, gdyż opieranie się na stalowych obręczach nie było z pewnością wygodne i psuło kształt krynoliny.

 

Kolejnym problemem były potencjalne skandale, które mogła wywołać nieszczęsna krynolina. Jej lekkość, początkowo przyjęta jako błogosławieństwo, na spacerach okazywała się przekleństwem. Wystarczył lekki podmuch wiatru, by ukazać (prawie) w całej okazałości nogi noszącej ów “diabelski” wynalazek damy.


Krynolina – niebezpieczeństwa

Największą jednak niedogodnością wynikającą z noszenia krynoliny było to, że w pewnych sytuacjach, z powodu swego rozmiaru, stawała się niebezpieczna. Dama niejednokrotnie nie wiedziała gdzie aktualnie znajdują się krańce jej sukienki. Była więc ona często przydeptywana, lub strącała najrozmaitsze przedmioty.

W odróżnieniu od swoich poprzedniczek, krynolina przyjęła się we wszystkich warstwach społeczeństwa. Masowa produkcja uczyniła ją towarem ogólnodostępnym. Każdy szanujący się magazyn donosił o fenomenie szerokiej spódnicy, co sprawiało, że popyt na krynoliny dodatkowo wzrastał. Dlatego jeszcze groźniej przedstawiała się sytuacja dziewcząt pracujących w fabrykach, które też chciały być modne. Krynoliny często bywały wciągane w przemysłowe maszyny, a ich właścicielki razem z nimi.

Krynolina – zagrożenie życia

Krynoliny mogły też z innego powodu okazać się zabójcą dla noszącej je damy: modne materiały z jakich je szyto: jedwab i bawełna były niezwykle łatwopalne.

Inne informacje na temat krynoliny oraz ubioru kobiet w drugiej połowie XIX wieku we wpisie: Ubiór kobiet w Paryżu 1850-1868 rok

Pasjonuje Cię Paryż, Francja i sztuka?

Zapisz się na Newsletter, aby otrzymywać informacje o najnowszych artykułach!

Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie informacji o nowych artykułach i moich publikacjach. W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrypcji. Polityka prywatności