Aristide Bruant
Louis Armand Aristide Bruant urodził się w wiosce w gminie Courtenay w Loiret we Francji. Opuścił dom w 1866 roku, w wieku piętnastu lat w poszukiwaniu zatrudnienia, zaraz po tym jak zmarł jego ojciec. Zanim dotarł do Montmartre pracował dorywczo w w różnych podrzędnych bistrach, gdzie przy okazji miał możliwość zaprezentowania swoich muzycznych talentów. Pomimo tego, że pochodził z klasy zaliczanej do burżuazji, szybko zaadoptował prostolinijny i dosadny język ubogich bywalców knajpek, wykorzystując go w swoich piosenkach traktujących o zmaganiach z losem i biedzie.
Aristide Bruand
Bruant stawał się popularny i coraz częściej dawał koncerty w kawiarniach rozwijając swoje wokalne talenty oraz prezentując komediowe umiejętności. Z czasem zaczął występować w znanym w tamtym czasie wśród paryskiej bohemy klubie Le Chat Noir. Zasłynął ze swojej charakterystycznej stylizacji: ubrany w czerwoną koszulą, czarną, aksamitna marynarkę i długi czerwony szal, używał scenicznego imienia Aristide Bruant. I wkrótce stał się gwiazdą Montmartre. Kiedy malarz Henri de Toulouse-Lautrec zaczynał swoją „karierę” bywalca nocnych klubów Paryża, Bruant został jednym z jego pierwszych przyjaciół w tym światku.
W 1885 roku Bruant otworzył swój własny klub na Montmartre, nazwany „Le Mirliton”. Zatrudniał również innych aktorów, chociaż sam wciąż śpiewał. W swoich wystąpieniach, poprzez autorskie teksty, specyficzny rodzaj humoru – rozśmieszał swoich gości – często nie mających na co dzień do czynienia ze slangiem, którym Bruant się posługiwał.
Aristide Bruand – plakat Henri de Tolouse Lautrec
Jego styl inspirowany vaudeville (1), mix piosenki, satyry i rozrywki przeistoczył się w gatunek musicalowy nazywany chanson réaliste (realistyczna piosenka).
Bruant umarł w Paryżu 10 lutego 1925 roku w wieku 73 lat. Został pochowany na cmentarzu de Subligny, nie daleko swego miejsca urodzenia, w obszarze Loiret.
W Paryżu, na domu w którym zmarł znajduje się upamiętniająca tablica. Aby uhonorować Bruant’a, nazwano jedną z ulic miasta jego imieniem.
(1) vaudeville – francuski, satyryczny poemat lub piosenka charakterystyczna dla okresu XVII i XVIII wieku.
W ikonie wpisu – plakat autorstwa Henri de Tolouse Lautrec’a.
Utwór Le jiu-jitsu wykonywany przez Aristide Bruant
