„Pani Bovary” Gustave Flauberta to powieść wyjątkowa. O ile możliwe jest przeniesienie na ekran bohaterów, fabuły – ciężko, a raczej nie możliwym jest oddanie stosunku pisarza do tego co stworzył i opisywał, który to specyficzny stosunek stanowi jedną z atrakcji powieści. Niemniej jednak powieść była ekranizowana i to wiele razy.

Plakat do Madame Bovary w reżyserii Jeana Renoira z 1933 roku

Najwcześniejsza ekranizacja na jaką się napotkałam to francuski film z 1933 roku w reżyserii Jeana Renoira – syn malarza Auguste Renoira. Film został uznany za najlepszy obraz zagraniczny przez National Board of Rewiev. 4 lata później pojawiła się „Madame Bovary” w produkcji Niemieckiej i reżyserii Gerharda Lamprechta z Polą Negri w roli Emmy.

Ekranizacja z 1949 roku

W 1949 roku powieść została zekranizowana w USA przez Vincente Minelli. Cenzorzy uważali film za zbyt kontrowersyjny i niejednoznaczny, dlatego wszystko w nim, od makijażu po pocałunki, zostało stonowane. W postać Emmy wcieliła się Jennifer Jones, natomiast Karola James Manson. W 1991 roku po powieść sięgnęli ponownie francuzi. Emmę zagrała Izabelle Huppert.

„Madame Bovary” z Isabelle Huppert z 1991 roku

W 2000 roku powstała 3-godzinna produkcja BBC reżyserii Tima Fywell’a z Frances O’Connor w roli Emmy. Ostatnia ekranizacja powieści pochodzi z 2014, i jest to wyreżyserowany przez Sophie Barthes film z Mią Wasikowską w roli głównej.

Jest jeszcze kilka seriali telewizyjnych wśród których znajduje się produkcja brytyjska, czy włoska.

Osobiście oglądałam film BBC oraz ten ostatni z 2014. Według mnie produkcja BBC dużo lepsza. Film Sophie Barthers znacznie spłyca postacie, Karol jest charakterem bez wyrazu. Również fabuła jest okrojona, Emma też w tej wersji nie ma dziecka. Jako jeden z filmów kostiumowych ok – ale jeśli mowa o związku z klimatem książki „minus”.

W ikonie wpisu Mia Wasikowska jako Emma.

Źródło: filmweb

Kadr z filmu produkcji BBC