Otwarcie Moulin Rouge

6 października 1889 roku atmosfera na Montmartre była bardzo radosna. Otwarty został nowy teatr rewiowy, Moulin Rouge (Czerwony Młyn), co nie przeszło bez echa.

bal-douverture-en-1889-DEFPubliczność masowo przybywała  na Place Blanche, aby odkryć ekstrawaganckie miejsce z ogromnym parkietem, niespotykaną liczbą luster, balkonami będącymi ostatnim krzykiem elegancji.

Panowała dzika atmosfera, show odbywał się nie tylko na scenie, ale wszędzie dookoła. W tłumie mieszali się arystokraci z grubiaństwem, przechadzały kobiety lekkich obyczajów — wszyscy, pozostając w euforycznym nastroju wieczoru.

Gospodarzami tego miejsca byli Joseph Oller i Charles Zidler. Nazywali je Le Premier Palais des Femmes (pierwsze miejsce kobiet) i byli przekonani o jego rychłym sukcesie.

Entuzjastycznie utrzymywali, że Moulin Rouge stanie się świątynia muzyki i tańca. Już od pierwszego dnia funkcjonowania rewii ich nadzieje się spełniły, a inne kabarety dopiero musiały zacząć się uczyć. Bale w Moulin Rogue szybko stały się bowiem wysoko cenionymi wydarzeniami w Paryżu.

Moulin Rouge i kankan

W okazałych zakończeniach rewii prezentowano Francuskiego Kankana wykonywanego przez tancerki nazywane Chahuteuses (krnąbrne dziewczyny). Publiczność szalała i wszystkich porywał entuzjazm wywołany gwałtownymi rytmami.

W przewodniku po paryskim nocnym życiu, w edycji z 1898 roku, tancerki kankana opisywane były jako armia młodych dziewcząt, które z taką elastycznością wyrzucają nogi przed siebie, że nasuwa to podejrzenie, że mają co najmniej tak samo elastyczne morale…

Wśród postaci związanych z kabaretem były takie, które przeszły do historii, choćby słynne tancerki La Goulue czy Jane Avril , uwieczniane niejednokrotnie przez Toulouse-Lautrec’a.  Inne osobowości sceny to La Môme Fromage, nazywana tak z powodu swojego młodego wieku, Grille d’Egoût, Nini Pattes-en-l’Air (‘nogi w powietrzu’) czy Yvette Guilbert.

programme-couv-revue-_le-coton-club-de-new-york_-4-juin-1937-DEFDo rozpoczęcia I wojny Światowej, Moulin Rogue była prawdziwą świątynią operetki. Twórczość Offenbacha wciąż służyła za oprawę muzyczną dla występów. Publiczność poddawała się nieustannie emocjom na widok ‘Voluptata’, ‘La Feuille de Vigne’, ‘Le Rêve d’Egypte’, ‘Tais-toi tu m’affoles’ i wielu innych rewii, których tytuły z biegiem czasu stawały sie coraz bardziej sugestywne.

W 1907 roku zadebiutowała na scenie Moulin Rouge w ‘La Revue de la Femme’ czarująca Mistinguett. Wkrótce wieść o jej wyjątkowym talencie rozpowszechniła się  i zyskała miano Królowej Rewii.

Moulin Rouge po I wojnie Światowej

Po zakończeniu I Wojny Światowej Moulin Rogue prowadził Francis Salabert. Ponieważ był raczej biznesmenem niż showmenem, zatrudnił Jacques-Charles’a jako dyrektora artystycznego rewii.

Ten marzył o stworzeniu show z amerykańskimi tancerkami. Po wielu dyskusjach przekonał Gertrude Hoffmann’a, dyrektora Hoffmann ballet, aby wspólnie rozpoczęli przedsięwzięcie. W ten sposób zaczęto pracować nad rewią “New Your – Montmarte”.

W składzie amerykańskich tancerek znalazły się Siostry Dolly, Rosy i Jenny — pierwsze występujące  bliźniaczki w historii paryskiej rewii. Broadway’owski styl znacznie wpłynął na dotychczasowy kształt paryskiej sceny.

Podczas pierwszego spektaklu Mistinguet, będąc pośród audytorium wiedziała, że właśnie dzieje się rewolucja.  W kolejnych latach to właśnie ona wraz z Jacques-Charles’em kreowała repertuar Moulin Rouge. Wielka pasja obojga zrodziła takie legendarne kreacje jak “Revue Mistinguett” w 1925, znan  ‘Ça c’est Paris’ w 1926 i wiele innych.

photo-avec-sacs-de-sable-DEFNic już nie było takie samo gdy w 1929 roku ta dwójka silnych i głównych osobowości kabaretu zakończyła swoją karierę. Choć wciąż zdarzały się wspaniałe momenty, jak chociażby cieszący się wielkim uznaniem publiczności Cotton Club, który odniósł wielki sukces w Nowym Yorku, czy też noce z Ray’em Venturą.

W latach 1939-1945 Paryż nie miał powodów do radości z powodu okupacji niemieckiej.

Jedynym promieniem słońca na kilka dni przed wyzwoleniem Paryża była Edith Piaf. Na scenie Mouin Rogue w tamtym czasie występował również młody Yves Montand.

Moulin Rouge po II wojnie światowej

Upłynęło sześć lat po zakończeniu II wojny Światowej gdy Moulin Rouge zaczęło odzyskiwać swoją dawną świetność. 22 czerwca 1951 roku Georges France (znany jako Jo France), założyciel Balajo, kupił Moulin Rouge i dokonał renowacji miejsca.

W 1955 roku menadżerami kabaretu zostali Joseph i Louis Clerico. W samym miejscu zarządzono w tamtych czasach małą rewolucję — a mianowicie wprowadzono kuchnię. Dzięki nowej formule spektaklów połączonych z kolacją Moulin Rouge stało się jedną z najbardziej wyszukanych paryskich atrakcji.

Publiczności bardzo spodobała się nowa modyfikacja, a wieść o tym miejscu rozeszła się poza granice kraju. Ludzie z każdego zakątka świata przyjeżdżali zobaczyć Moulin Rouge, niczym pomnik najpiękniejszej stolicy globu. Na scenie rewii występowali wówczas: Charles Trenet, Charles Aznavour, Line Renaud, Bourvil, Roger Pierre and Jean-Marc Thibault, Fernand Raynaud i inni.

extrait-2-revue-_frisson_-DEFW 1962 roku, Jacki Clerico, syn Joseph’a przejął zarządzanie Czerwonym Młynem. W dwa lata po objęciu kierownictwa nad rewią Jacki zorganizował nowe wydarzenie: na scenie stanęła konstrukcja gigantycznego akwarium, gdzie nagie tancerki poruszały się jak zachwycające syreny przed nie mogącą wyjść z podziwu publiką.

Jacki nazywał swoje kolejne rewie zawsze na literę “F”. Wówczas kierował się przesądem. Obecnie pozostało to tradycją.

Frou Frou, Frisson, Fascination, Fantastic, Frénésie…jedna następowała po drugiej, aż do niezapomnianej Formidable, która do dziś dnia  przyjmowana jest entuzjastycznie przez publiczność.

Koronowane Głowy, międzynarodowe “grube ryby”, gwiazdy showbiznesu. Wszyscy spotkali się na Place Blanche 12 lutego 1988 roku, aby uczcić setną rocznicę powstanie Moulin Rouge.

Źródło: Oficjalna strona kabaretu Moulin Rouge 

 

 

82 Boulevard de Clichy, 75018 Paris, Francja

Pasjonuje Cię Paryż, Francja i sztuka?

Zapisz się na Newsletter, aby otrzymywać informacje o najnowszych artykułach!

Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie informacji o nowych artykułach i moich publikacjach. W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrypcji. Polityka prywatności