Muzeum Delacroix – miejsce
Eugene Delacroix przeprowadził się na Rue de Furstenberg 28 grudnia 1857 roku, porzucając tym samym studio na Rue Notre-Dame-de-Lorette. Ta lokalizacja była zbyt odległa daleko od kościoła Saint-Sulpice, gdzie wykonywał otrzymane zlecenie dekoracji kaplicy.
Dziedziniec przed wejściem do muzeum
Malarz w tamtym czasie był już poważnie chory, pragnął zakończyć pracę, ale nie był w stanie dzień w dzień pokonywać tak długiego dystansu.
Był więc bardzo zadowolony kiedy udało mu się znaleźć to miłe i widne miejsce do zamieszkania i tworzenia, stosunkowo niedaleko miejsca pracy. W tym wyborze pomógł mu przyjaciel Etienne Haro. Malarz tak pisał na kartach swojego dziennika w grudniu 1857 roku: “Widok mojego małego ogrodu oraz przytulnego studia napawa mnie szczęściem”
Studio z widokiem na ogród
Muzeum Delacroix – początki
Eugène Delacroix zajmował apartament, aż do śmierci w sierpniu 1863 roku. Po jego odejściu miejsce było zamieszkiwane przez różnych najemców, aż do momentu kiedy narosła dyskusja wokół pomysłu zniszczenia studia. W 1929 kilku malarzy, włączając Maurice Denisa i Paul Signaca; dwóch historyków Delacroix: André Joubina i Raymond Escholiera; oraz kolekcjoner sztuki Doctor Viau postanowili założyć Stowarzyszenie Przyjaciół Delacroix (Société des Amis d’Eugène Delacroix), aby przeciwdziałać planowanej rozbiórce. Przewodniczącym stowarzyszenia został Maurice Denis.
Ogród
The Société des Amis d’Eugène Delacroix początkowo wynajmowało studio, później studio i apartament. Postanowiło sobie za cel utrzymanie budynku oraz promocję pracy Delacroix. Począwszy od 1932 roku, zorganizowało serię wystaw, koncertów i konferencji. Kiedy w 1952 roku budynek został wystawiony na sprzedaż, zdecydowano sprzedać kolekcję do muzeum narodowego, zdobywając tym samym fundusze na zakup apartamentu, studia i małego ogrodu. W 1954 roku przekazano nieruchomość francuskiemu rządowi, uzyskując przyrzeczenie, że w miejscu powstanie muzeum poświęcone artyście.
Jedno z pomieszczeń apartamentu
Muzeum Delacroix zostaje muzeum narodowym
I tak w 1971 Musée Eugène Delacroix zostało muzeum narodowym, a w 1991 roku budynek wraz z ogrodem został wpisany na listę pomników historycznych.
W 1992 dokupiono przylegający apartament i dzięki temu udało się poszerzyć powierzchnie muzeum. Wiosną 1999 roku dokonano renowacji ogrodu, choć nie było możliwości odtworzenia wiernie jego wyglądu sprzed lat ze względu na brak dokładnej dokumentacji, na której można by się oprzeć.
Mimo to miniaturowy „parczek” jest uroczy – siedząc na ogrodowej ławeczce, możemy podziwiać okna pracowni malarza i wyobrazić sobie jak tutaj tworzył i mieszkał. Choć całość muzeum składa się zaledwie z kilku pomieszczeń, jest to bardzo miły przystanek podczas zwiedzania tej części Paryża, zwłaszcza dla miłośników sztuki czy twórczości samego malarza. W końcu może gdzieś tam krąży jego duch…
Źródło: strona muzeum Delacroix w Paryżu
Musée national Eugène Delacroix
6 rue de Furstenberg
75 006 Paris
