Urodził się w Senlis we Francji. W wieku 11 lat z rodziną przeniósł się do Paryża, gdzie studiował w Métiers et Arts des École, a później w École des Beaux-Arts. 6 razy startował z niepowodzeniem w konkursie o prestiżową Prix de Rome, ale według niego problem leżał po stronie École, a nie jego. W końcu wygrał nagrodę w 1837.
W 1840 rozpoczął wystawiać swoje dzieła w Salonie paryskim, niejednokrotnie zdobywając medale za swoje prace, zwłaszcza w 1847 za arcydzieło “Rzymianie okresu upadku”. Krótko po tym sukcesie, Couture otworzył niezależne atelier, którego celem było rzucenie wyzwania École des Beaux-Arts objawiając nowych, najlepszych malarzy historycznych.
Nowatorska technika Couture’a zwracała liczną uwagę. Malarz otrzymał zamówienia ze strony rządu i Kościoła na malowidła ścienne od późnych lat 40. i w latach 50, jednak nigdy nie udało mu się dokończyć dwóch pierwszych zamówień, a trzecie spotkało się z mieszanym przyjęciem. Przygnębiony nieprzychylnym odbiorem swoich malowideł, w 1860 opuścił Paryż i na jakiś czas powrócił do rodzinnego Senlis. Tam kontynuował nauczanie młodych artystów, którzy zwracali się do niego. W 1867 zakpił sobie z akademików publikując książkę z własnymi poglądami i metodami pracy.
Jego uczniami byli tacy artyści, jak m.in.: Édouard Manet, Henri Fantin-Latour i Pierre Puvis de Chavannes.
Najsłynniejsze dzieła:
- Rzymianie okresu upadku (olej, Musée d’Orsay, Paryż), 1847
- Portret Jules’a Micheleta
- Freski w kościele St. Eustache w Paryżu
Źródło: wikipedia
