“Tors” stanowi doskonałą ilustrację metody impresjonistycznej, która uprzywilejowuje barwy zasadnicze i uzupełniające, natomiast zupełnie odrzuca w przedstawieniu natury czerń. Kolory uzyskane są fragmentarycznie, za pomocą drobnych plam barwnych, dających właściwy efekt dopiero gdy nieco oddalimy się od obrazu.

“Tors” został zaprezentowany przez Renoira na drugiej wystawie Impresjonistów, w 1876 roku, i od razu wywołał skandal. Krytycy ujrzeli w tym akcie kolory rozkładającego się ciała. Znany paryski karykaturzysta Cham, narysował malarza-portrecistę zwracającego się do klientki: “Droga Pani, abym mógł skończyć portret, pani twarz musi nabrać pewnych tonacji. Czy nie mogłaby pani spędzić kilka dni na dnie rzeki?”.

Użycie zieleni, żółci, ochry, różu i czerwieni do przedstawienia koloru skóry szokowało. Nie dla wszystkich podstawowa dla impresjonistów zasada, że cień jest kolorem, że jest światłem  – była do zaakceptowania.

Obraz został zakupiony przez Gustave Caillebote. Po jego śmierci w 1894 roku przeszedł do zbiorów państwowych. Ta sama historia posiadania odnosi się do innych obrazów Renoira – Huśtawka i Moulin de la Galette

“Studium, Tors, Efekt słoneczny, 1875, 80 x 90 cm, olej na płótnie, Muzeum Orsey, Paryż

Źródło: „Wielcy malarze, ich życie, inspiracje i dzieło” Wydawnictwo Eaglemoss Polska Sp. z o.o.  1998 r.

Zdjęcie obrazu: wikimedia

Pasjonuje Cię Paryż, Francja i sztuka?

Zapisz się na Newsletter, aby otrzymywać informacje o najnowszych artykułach!

Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie informacji o nowych artykułach, produktach, promocjach. W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrypcji. Polityka prywatności