Wyrażenie tout-Paris było już używane w XVII-stym wieku i odnosiło się do arystokracji Paryskiej. Dopiero jednak w XIX wieku, w czasach Belle Epoque zyskało swoją popularność. Oznaczało grupę pisarzy, bankierów, wybitnych artystów, społeczności żyjących w modnych sąsiedztwach, uczęszczających do teatru czy na przyjęcia w ambasadach.

Oznaczenie to ucieleśniało paryżanina o dobrym smaku, bywającego na wyścigach konnych, spędzającego wakacje na wybrzeżu. Tout-Paris stanowili rodzaj klubu, zamknięty świat, który rządził się swoimi prawami. Byli to ludzie związani z modnymi miejscami w Paryżu takimi jak restauracja Maxim’s,  Bois se Boulogne czy Deauville. Wyznaczali trendy, dawali artystom czy pisarzom swoje tzw. błogosławieństwo, wyrabiali dobrą lub złą reputację polityków.

Édouard Manet, Wyścigi w Bois de Boulogne, 1872

Édouard Manet, Wyścigi w Bois de Boulogne, 1872

Na początku lat 50-tych XX wieku mianem tym określano osoby związane z klubami nocnymi, w których można było spotkać znanych celebrytów, a wśród nich Françoise Sagan, Jean-Claude Brialy, Jacques Chazot,Françoise Giroud, Yves Saint-Laurent, i innych.

Dzisiaj wyrażenia w zasadzie utraciło swoje oryginalne znaczenie. Używa się w celu określenia danej grupy elit Paryża (literacka tout-Paris, polityczna tout-Paris, itd.). Odnosi się też dość szeroko do ludzi sztuki, sportowców, ludzi mediów czy polityków. Bywają na koncertach, galach, premierach, galeriach sztuki, klubach nocnych stolicy.

Zapisz się do Newslettera!

Zapisz się do Newslettera!

Pasjonują Cię sztuka i historie artystów?
Lubisz Francję i Paryż?

Otrzymuj informacje o najnowszych wpisach!

Jesteś w gronie subskrybentów! Do usłyszenia!