Degas w czerni i bieli

Jeżeli do tej pory sądziliście, że Edgar Degas, jeden z czołowych artystów zaliczanych do grupy impresjonistów,  był  tylko malarzem – to wystawa „Degas w czerni i bieli” w Bibliotece Narodowej w Paryżu może Was zaskoczyć. Pokazuje bowiem mało znaną stronę jego twórczości.

Kilka sporych sal ekspozycyjnych wyplenione jest monochromatycznymi grafikami, które reprezentują rozmaite techniki jakie stosował artysta. Techniki reprodukcyjne jak  np.: Litografia, sucha igła, akwaforta, aquatinta i inne,  a także rysunki wykonane ołówkiem, kredką czy węgłem.

A Jakie prace zobaczymy? Autoportrety , portrety ,  wizerunki kobiet przy toalecie, sceny w  operze czy domach publicznych. Degas wyrażał więc te same tematy z równym zaangażowaniem poprzez różne media. Któż nie zna przecież jego malarskich wersji baletnic?

Jego zamiłowanie do czerni i bieli nie skończyło się jednak na grafikach. Degas robił również zdjęcia. Był zafascynowany nowym medium.

Na  fotografiach zobaczymy pozujących mu przyjaciół,  a także jego samego uwiecznionego na  fotoklatce.

To niesamowite, bo patrząc na tę część wystawy ma się wrażenie jakby Deagas stał jedną nogą w nowej epoce, a bądź co bądź kojarzy się zazwyczaj z panem od baletnic, który utkwił gdzieś w XIX wiecznej loży operowej.

Artysta nie tylko sam wykonywał grafiki, ale  je również kolekcjonował. część jego zbiorów obejmująca prace Maneta, Gauguina, Delacroix, Mary Cassat i innych twórców. możemy obejrzeć w ostatniej Sali w dedykowanej gablocie.

Szczególnie przy tej okazji warto zwrócić uwagę, że Twórczość Degasa wykracza jeszcze dalej poza malarstwo i grafikę. Dochodzi także rzeźba oraz pastele –mogliśmy je niedawno podziwiać na wystawie pasteli w Muzeum Orsay.

To wszystko dowodzi, że Degas był bardzo postępowym twórcą, a także że określenie impresjonista było zdecydowanie umowne i odnosiło się bardziej do niezależności artystów niż zaszufladkowania ich do jednego kanonu.

Wspomnę tylko, że Renoir czy Monet koncentrowali się głównie na malarstwie, w tym Monet prawie przede wszystkim plenerowym.

Poniżej moja relacja z wystawy