“Mój Paryż. Słynni paryżanie opowiadają o swoim mieście” to książka wydana przez National Geographic.
Według mnie to wyjątkowa pozycja, która mnie na prawdę zaskoczyła. Biorąc książkę do ręki bałam się, że
będzie to jedna z tych, która jest bardzo kolorowa – a poza tym treści NIC. No i okazało się, że NIC z tych rzeczy. Książka poprzedzona jest bardzo interesującym i osobistym wstępem autorki, a kolejne rozdziały – wywiady ze znanymi ludźmi, w różny sposób związanymi z Paryżem, są ciekawym spojrzeniem na miasto. Każdy z nich zwierza się ze swoich przeżyć, które mają związek ze stolicą Francji. W sposób osobisty zdradza wiele ciekawych miejsc, o których często nie przeczytamy w przewodniku. Rozmowy zdają się być dość intymne, dowiadujemy się interesujących faktów o samych postaciach, miasto jawi się jako nierozerwalna część ich życia.
Co dodatkowo ważne – książka jest pięknie wydana. Nie jest to format albumowy – ale sztywna oprawa, wysokiej jakości papier oraz przede wszystkim: przepiękne zdjęcia Paryża – powodują, że pozycja jako całość ma wyjątkową wartość.
Serdecznie polecam wszystkim miłośnikom Paryża, ciekawym świata oraz zainteresowanym historiami ludzi sukcesu. Również Ci, którzy planują podróż znajdą w niej ciekawe źródło informacji i inspiracji do zwiedzania miasta.
“Paryż to cudowne miasto, nadzwyczajne bez dwóch zdań. To metropolia, która jednak zachowała ludzki wymiar, a przy tym miastem pełnym mody” Claude Lelouch
Uwielbiam książki z Paryżem w tle. Jestem właśnie w trakcie czytania “Mój Paryż” i pomimo, że byłam w Paryżu wiele razy to za każdym razem znajduję coś nowego i nieznanego w każdej z czytanych książek. Uwielbiam odnajdywać miejsca opisane bądź wspomniane w książkach i już na miejscu porównywać je z tym co w trakcie czytania tworzyła moja wyobraźnia. Teraz jestem zafascynowana starym Paryżem, belle époque, ludźmi wtedy żyjącym, miejscami które przetrwały do teraz. Podczas ostatniego pobytu odwiedzałam miejsca z “Paryskiej żony”, za kilkanaście dni wyjeżdżam do Paryża i bardzo bym chciała spędzić ten czas w miejscach z “Mojego Paryża” oraz przenieść się do mniejsc z XIX wieku opisanych w nagrodzie konkursowej 😉