Obraz Jeana Francoisa Milleta Kobiety zbierające kłosy został wystawiony na paryskim Salonie w 1857 roku.
Krytycy zarzucali Milletowi, uważanemu za malarza najbardziej pokrzywdzonych, nazbyt radykalny realizm w odsłanianiu nędzy. Kobiety przedstawione są w pozach oddających uciążliwość pracy w polu. Malarz ukazał trud tych niewiast i ich fizyczne zmęczenie. Można wyczuć, że kobiecie po prawej stronie z wyraźnym mozołem przychodzi schylić się ponownie. Na drugim planie trwają żniwa, w których nie uczestniczą bohaterki obrazu. Ma to świadczyć o nierówności chłopskiej kondycji.
Jeden z publicystów: “Podczas gdy pan Courbet oczyszcza i doskonali styl, pan Millet swojemu nadaje sztuczną manierę. Jego trzy kobiety zbierające kłosy są nieznośnie pretensjonalne, upozorowane niczym trzy zubożałe Parki. To są straszydła w łachmanach…”
