Żoną Eduarada Maneta 1832 – 1883 była holenderką, Suzanne Leenhoff 1829-1906. Poznali się w 1851 roku, pobrali 10 lat później, dokładnie 28 października 1862 roku w miejscowości Zalt-Bromme w Holandii. Zamieszkali wspólnie w Paryżu przy boulevard des Batignolles 34. Więcej o ich związku, okrytego poniekąd pewną tajemnicą, możecie dowiedzieć się z innego mojego artykułu Edouard Manet i Suzanne Leenhoff. W tym wpisie skoncentruję się jedynie na obrazach, na których malarz uwiecznił swoją żonę.
Warto przy okazji wspomnieć, że chyba najbardziej znaną modelką Maneta była Victorine Leuice Maurent, zapewne ze względu na skandal, jakie wywołały obrazy, do których pozowała. Na wielu jego pracach rozpoznamy też Berthe Morisot – również malarkę, związaną z Impresjonistami. Ale jest też sporo prac przedstawiających Suzanne i oto poniżej te, które udało mi się skompletować.
Najwcześniej datowany portret żony Maneta, Suzanne, jaki znalazłam jednocześnie, jedyny akt, to pochodzący z 1859-1861 roku obraz „Zaskoczona nimfa”
Edouard Manet – „Zaskoczona Nimfa” 1859-1861
Poniżej portret żony Maneta pochodzący z 1870 roku. Włosy zaczesane do góry, ciemna suknia, na szyi naszyjnik z medalionem. To jedyny obraz przestawiający sylwetkę Suzanne w takiej typowo portretowej pozie. Wygląda, jakby była troszkę zmęczona pozowaniem!
Edouard Manet „Portret Suzanne Manet” 1870
Moim ulubionym portretem żony Maneta jest „Lektura” z 1865 roku. Ten obraz obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum d’Orsay. Suzanne siedzi na kanapie, w oddali widać Leona, syna, który prawdopodobnie czyta na głos książkę. Oprócz brązowego tła cały obraz utrzymany jest w przyjemnej, jasnej tonacji. Wyróżniają się jedynie ciemne elementy ubioru, pasek i ozdoby przy szyi Suzanne. Dają efektowny kontrast do całości. Uwagę przyciąga spojrzenie kobiety i taka niewinna twarz. Wygląda na dość młodą, choć z obliczeń wynika, że miała tu już 36 lat.
Edouard Manet „Lektura” 1865
„Żegnaj moja droga Suzanne, Twoje portrety wiszą w każdym rogu sypialni, widzę Cię więc jako pierwszą i jako ostatnią każdego dnia „
Edouard Manet
cytat z Listu do żony 3 grudnia 1870 rok.
Poniższy obraz zatytułowany „Madame Manet przy pianinie” również znajduje się w zbiorach muzeum d’Orsay. To, że Suzanne została ujęta, właśnie w tej pozie nie jest przypadkowe. Gdy Manet ją poznał, była nauczycielką gry na pianinie, bardzo lubiła muzykę i nie brakowało jej w domu u Państwa Manet.
„Madame Manet przy pianinie” 1867-68 – Edouard Manet
Na portrecie poniżej żona Maneta siedzi w otoczeniu kwiatów. Cały obraz utrzymany jest w ciemniejszych kolorach, tło i większość elementów obrazu są rozmyte. Wyraźna jest twarz, która wydaje się miła i przyjazna. Uwagę zwracają też kokardy w górnej części sukni. Dodają takiej powagi właścicielce.
Manet „Madame Manet w szklarni” 1879 rok
„Madame Manet na niebieskiej sofie” to portret z 1880 roku, stworzony zaledwie 3 lata przed śmiercią malarza. Zauważalny jest tu troszkę inny sposób ujęcia – mniej detali, więcej niedomówień – to charakterystyczne dla impresjonistów, z którymi Manet blisko współpracował. Chłodne kolory zarówno sukni jak i kanapy ociepla kolor ściany. Ciepło brązu kontrastuje też z dość bladą twarzą Suzanne.
E. Manet „Madame Manet na niebieskiej sofie” 1880
Zdecydowanie impresjonistyczną manierę możemy zaobserwować na płótnie „Madame Manet w ogrodzie Bellevue”. Obraz pochodzi również z 1880 roku. Pani Manet siedzi na ławce lub fotelu. Jest słoneczny dzień, kapelusz osłania jej twarz od promieni. Nie widzimy jej oczu. Stwarza wrażenie zadumanej, może smutnej? Całość namalowana jest grubymi pociągnięciami pędzla.
Edouard Manet „Madame Manet w ogrodzie Bellevue” 1880 rok.
Obrazy – źródło: Wikipedia, wiki art. W ikonie wpisu obraz Edgara Degasa „Pan i Pani Manet” 1868-1869
