Z Marsylii do Paryża

Honore Victorin Daumier urodził się 26 lutego 1808 roku w Marsylii. Był trzecim dzieckiem Jeana Baptiste Daumiera i Cecile Catherine Philip. W życiu Honore od dziecięcych lat obecna była sztuka. Jego ojcem chrzestnym był słynny marsylski malarz Joseph Lagrange, natomiast ojciec z zawodu szklarz, pragnął zostać poetą. Właśnie dlatego w 1814 porzucił pracę i wyjechał do Paryża. Opublikował tam zbiór wierszy, co przyniosło mu przelotne uznanie. Aby utrzymać się, podjął pracę urzędnika bankowego i wkrótce ściągnął do stolicy rodzinę. Sytuacja finansowa rodziny nie była jednak dobra, dlatego też 12-letni Honore był zmuszony przerwać naukę, aby świadczyć usługi gońca u notariusza. W wolnych chwilach jednak uczył się rysunku. Pobierał lekcje, ale też bardzo dużo czasu spędzał w Luwrze na kopiowaniu mistrzów. Uczęszczał też do Academie Suisse aby rysować z modela.

Daumier grafik – satyryk i karykaturzysta

W latach dwudziestych Damier wykonał swoje pierwsze litografie. W ten sposób zaczął zarabiać na życie. Otrzymał pracę w wydawnictwie specjalizującym się w grafice i dzięki temu uzyskał gruntowną wiedzę na ten temat. Wkrótce rozpoczął współpracę z wydawnictwami czasopism satyrycznych takich jak np. „La Silhouette”. W 1831 roku otrzymał zatrudnienie w najsłynniejszym tygodniku stayrycznym tamtych czasów „La Caritacure”. Należy pamiętać, że był to czas po abdykacji  króla Karola, pod rządami Ludwika Filipa, kiedy to nastroje polityczne i społeczne wrzały. Daumier dołączył do tych karykaturzystów, którzy tępili króla. Jego litografie przyniosły mu wielką popularność i dostrzeżono jego wielki talent.

Honore Daumier

Po serii karykatur króla Damier został skazany na sześć miesięcy wiezienia oraz grzywnę. Odbył karę w Sainte-Pelagie, potem osadzono go  zakładzie dla umysłowo chorych.  Odzyskawszy wolność szybko powrócił jednak do swojej działalności karykaturzysty. Zamieszkał w proletariackiej dzielnicy Saint-Denis w Paryżu. Większość swojego czasu poświęcał litografii, ale również rzeźbił i malował. W 1835 roku tytuł „La Caricature” dostał się na indeks zakazanej prasy w związku z przyjętymi uchwałami ograniczającymi wolność słowa. Daumier otrzymał zatrudnienie w „La Charivari”, ale ponieważ karykatura polityczna była wówczas niemożliwa  jego nowym obiektem satyry stały się obyczaje epoki.

„Daumier naprawdę może być mistrzem dla nas wszystkich”
Vincent van Gogh, 1882

„Republika” 1848 Honore Daumier

Daumier – malarz

Dziesięć lat później Daumier zaczął coraz więcej czasu poświęcać malarstwu. W 1845 roku zamieszkał na wyspie Świętego Ludwika w centrum Paryża. W kwietniu 1847 roku poślubił Marie-Alexandrinę Dassy, krawcową, z którą miał już syna. Dziecko umarło jednak w kolejnym roku. Daumier często spotykał się z poetą Baudelairem, z malarzami Delacroix czy Daubigny, aby wspólnie rozmawiać o literaturze, sztuce czy polityce. Wraz z rzeźbiarzem Barye i Delacroix uczestniczą w tworzeniu Salonu Niezależnych.

Daumier w swoich obrazach często powracał do tematów z uprzednio tworzonych przez siebie litografii. Przedstawiał sędziów, sceny teatralne i te rozgrywające się na ulicach Paryża. Czerpał też inspiracje z powieści, bajek, mitologii czy Pisma Świętego.

„Wagon trzeciej klasy” 1862 Honore Daumier

421N08850_49QYD

„Ratapoil” 1850, posążek z brązu Muzeum Orsey, Paryż

Po pewnym czasie Damier popadł w kłopoty finansowe i wrócił do zawodu grafika. W 1860 został zwolniony z pisma „Charivari”  i pozbawiony źródła zarobków. Postanowił się wówczas całkowicie poświęcić malarstwu, niestety środki finansowe, jakie z tego tytułu wpływały, były skromne i nieregularne. Zmuszony został do opuszczenia swojego mieszkania z Wyspy Świętego Ludwika. W końcu w kwietniu 1963 roku ponownie zatrudniono go w „Charivari”.

8 lutego w 1870 roku wraz z Corotem, Manetem, i Courbetem podpisał petycję, protestująca przeciw surowości Salonu. Odmówił, podobnie jak Courbet, przyjęcia Legii Honorowej. Zimą 1870-71 podczas oblężenia Paryża wszedł w skład komisji odpowiedzialnej za uratowanie paryskich pomników i arcydzieł muzealnych.

3562_1618505

Nadar wynoszący fotografię do rangi sztuki” Litografia opublikowana 25 maja 1862 roku w „Le Boulevard”

collector

„Kolekcjoner rycin”, 1860, Musee du Petit Palais, Paryż

Daumier – ostatnie lata

Od 1867 roku zaczął mieć problemy ze wzrokiem, który to  sukcesywnie się pogarszał. W 1872 roku był już prawie niewidomy i właśnie wówczas zrealizował swoje ostatnie litografie i obrazy. 8 lutego 1879 roku zmarł z powodu wylewu. Pod koniec życia, które spędzał w Valmondis pod Paryżem, przyznano mu rentę państwową. Przed śmiercią jeszcze została doceniona jego twórczość, a  obrazy i rysunki zaczęły osiągać wysokie ceny. Wystawa jego prac została objęta patronatem Victora Hugo, zorganizowana w kwietniu 1878 roku w galerii Duranda-Ruela, odniosła wielki sukces wśród krytyków i artystów.

Dorobek artystyczny Daumiera to: prawie cztery tysiące litografii, trzysta obrazów, dziesiątki rzeźb, setki akwarel i rysunków.

Honore Daumier jest pochowany na cmentarzu Pere Lachaise w Paryżu.

Źródło: „Wielcy Malarze, ich życie, inspiracje, dzieło” Honore Daumier, Eglemoss Polska sp. z o.o.

 

Pasjonuje Cię Paryż, Francja i sztuka?

Zapisz się na Newsletter, aby otrzymywać informacje o najnowszych artykułach!

Zapisując się do newslettera, wyrażasz zgodę na przesyłanie informacji o nowych artykułach i moich publikacjach. W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrypcji. Polityka prywatności