Cmentarz Père Lachaise jest największym i najwspanialszym paryskim cmentarzem. Jego nazwa pochodzi od nazwiska Pèrea Françoisa de la Chaise. Ma powierzchnię 44 ha i jest to nawiększy teren zielony w granicach Paryża.
(1624–1709), francuskiego jezuity i spowiednika Ludwika XIV-go. W 1804 roku miasto zakupiło ogrody przylegające do willi Mont-Louis, którą to spowiednik otrzymał w darze od Ludwika. Napoelon zlecił wykonanie projektu cmentarza francuskiemu architektowi Alexandre-Théodore Brongniart’owi.
I tak cmentarz Père Lachaise został otwarty 21 maja 1804 roku. Podobno pierwszą pochowana osobą była pięcioletnia dziewczynka o imieniu Adélaïde Paillard de Villeneuve. Jej grób jednak już nie nie istnieje.
W chwili otwarcia cmentarz był znacznie oddalony od miasta co uznawano za minus. Wielu mieszkańców wyznania rzymsko-katolickiego nie brało go pod uwagę przy pochówku swych bliskich ponieważ cmentarz nie został pobłogosławiony przez kościół. Te czynniki mogły spowodować, że w 1804 roku mało popularny Père Lachaise miał zaledwie 13 grobów. Trzy lata po otwarciu było ich 19. W celu rozpromowania cmentarza z wielką pompą zorganizowano transfer zwłok Jean de La Fontaina i Molière’a. W następnym roku odbyło się 44 pogrzebów, w 1806 – 49, w 1807 – 62 natomiast w 1812 już 833. W 1830 roku na cmentarzu pochowanych było już ponad 33 tyś osób. Père Lachaise był już powiększany pięć razy: w latach: 1824, 1829, 1832, 1842 i 1850. Dzisiaj pochowanych na nim jest ponad milion ciał, oraz dodatkowo wiele prochów złożonych jest w kolumbarium.
Père Lachaise był pierwszym cmentarzem we Francji, gdzie można było wykupić wieczyste prawo do użytkowania grobu. Każdy mógł zaprojektować grób, stąd są one tak różne. Od prostych płyt po wielkie krypty. Duże znaczenie miała moda, w zależności od okresu w którym powstawały panowały inne trendy. Inspirowano się antykiem, po wyprawie Napoleona do Egipty były to piramidki czy obeliski, potem iglice albo kopuły.
Na cmentarzu znajduje się też słynna Ściana Komunardów (Mur des Fédérés). Pod tą ścianą, 28 maja 1871 roku zastrzelono 147 Komunardów. Był to ostatni tydzień tak zwanego “krwawego tygodnia” kiedy to upadała Komuna Paryska.
Père Lachaise jest cmentarzem, który wciąż funkcjonuje. Jednakże zasady, które pozwalają na pochówek są dość sztywne i surowe: pochowanym można być tylko wówczas gdy mieszkało się w stolicy Francji lub zmarło się w niej. Natomiast niezależnie od tego jest długa lista oczekujących ponieważ zwykle niewiele kwater jest dostępnych.
Źródło: Paryż explore guide, wikipedia
“Poszłaby Pani ze mną na spacer w Paryżu? Około północy? Na cmentarz? W nocy pierwszego listopada cmentarze nie napawają lękiem. Jeśli była Pani kiedyś na cmentarzu w taką noc, to wie Pani, że jest to niemalże mistyczne przeżycie. Czasami wydaje mi się, że tym, czym dla żywych jest Wigilia, dla umarłych jest dzień Wszystkich Świętych.Poszlibyśmy na szczególny cmentarz. Usytuowany nieomal w centrum Paryża, rozciągnięty na ponad 43 hektarach, zamknięty za ponad trzymetrowym murem. Cmentarz Le Père Lachaise. Dla niektórych Père Lachaise to jedyny powód, dla którego warto przyjechać do Paryża. Niektórzy przyjechali tu tylko po to, aby umrzeć i być pochowanym na Père Lachaise. Niektórzy tak żyli, aby zasłużyć na własny grób na cmentarzu Le Père Lachaise. Bo ten cmentarz to podzielony na sektory panteon dusz. Grób tutaj to jak wpis do encyklopedii. Kiedyś zastanawiałem się, co mogłoby się dziać za murami tego cmentarza, gdyby jakiś natchniony poeta pod wpływem etanolu lub jakiejś mocniejszej psychodelicznej chemii na kilka godzin ożywił to miejsce. Może wtedy Jim Morrison z sektora N9 zaśpiewałby razem z Edith Piaf z sektora N5? Chopin z sektorM9 namówiłby na wspólny występ Sarę Bernhardt z sektora L7? Homoseksualista Oscar Wilde z sektora K5 uwodziłby heteroseksualnego Appolinaire’a z sektora J8? Czy Proust z sektora J8 i Balzac z sektora J9 umawialiby się na napisanie wspólnej powieści? A może Delacroix z sektora J9 żaliłby się Modiglianiemu z sektora M5, że żył zbyt wcześnie, aby zostać impresjonistą?Poszlibyśmy na ten cmentarz, aby się przekonać, że nie wolno nam tam wejść. Cmentarze zamykają w Paryżu przed zamknięciem banków. Byłaby Pani rozczarowana, prawda? Ja byłbym zawstydzony tym, że tego nie sprawdziłem.Mężczyzna powinien zabierać kobietę do miejsc, które jej obiecał. Szczególnie do tych, do których mieli dotrzeć nocą.”
Janusz Leon Wiśniewski “188 dni i nocy”
Wirtualny spacer po cmentarzu Père Lachaise
Pochowani na Père-Lachaise
- Piotr Abelard i Heloiza,
- Guillaume Apollinaire,
- Honoriusz Balzac z żoną Eweliną Hańską,
- Pierre Beaumarchais,
- Gilbert Bécaud,
- Charles de La Bédoyère
- Vincenzo Bellini,
- Sarah Bernhardt,
- Georges Bizet,
- Pierre Bourdieu,
- Henriette Caillaux,
- Joseph Caillaux,
- Maria Callas,
- Jean-François Champollion,
- Luigi Cherubini,
- Jean-Baptiste Clément,
- Auguste Clésinger,
- Auguste Comte,
- Benjamin Constant,
- Jean-Baptiste Camille Corot,
- Édouard Daladier,
- Eugène Delacroix,
- Dominique Vivant Denon,
- Paul Dukas,
- Claude Bernard,
- Isadora Duncan,
- Max Ernst,
- Rachel Félix,
- Joseph Louis Gay-Lussac,
- Théodore Géricault,
- Stéphane Grappelli,
- Georges Haussmann,
- Jean-Auguste-Dominique Ingres,
- Claude Jade,
- Ferdinand de Lesseps,
- Nestor Machno,
- Marcel Marceau,
- André Masséna,
- Amedeo Modigliani i Jeanne Hébuterne,
- Molier (Jean Baptiste Poquelin),
- Gaspard Monge,
- Yves Montand z żoną Simone Signoret,
- Jim Morrison,
- Alfred de Musset,
- Michel Ney,
- Édith Piaf,
- Camille Pissarro,
- Marcel Proust,
- Gioacchino Rossini,
- James Mayer Rothschild,
- Emmanuel-Joseph Sieyès,
- Louis Adolphe Thiers,
- Oscar Wilde.
- Yvette Guilbert
Znani Polacy pochowani na Père-Lachaise
- Fryderyk Chopin – kompozytor i pianista
- Jarosław Dąbrowski – działacz niepodległościowy, generał i wódz naczelny wojsk Komuny Paryskiej
- Józef Gałęzowski – członek Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym, prezes Muzeum Polskiego w Rapperswilu
- Stanisław Gawroński – polski generał Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego, powstaniec listopadowy
- Ewelina Hańska – szlachcianka, żona Honoré de Balzaca
- Klementyna Hoffmanowa – prozaiczka, popularyzatorka, tłumaczka, wydawczyni
- Jan Komarzewski – generał-lejtnant, szef kancelarii wojskowej króla Stanisława Augusta
- Konstanty Linowski – pułkownik, przedstawiciel władz powstania listopadowego w Stambule
- Teodor Morawski – polityk, uczestnik powstania listopadowego, wydawca
- Ludwik Nabielak – belwederczyk, działacz polityczny, poeta, krytyk literacki, historyk, inżynier górnictwa
- Bonawentura Niemojowski – prawnik i polityk, prezes Rządu Narodowego w czasie powstania listopadowego
- Adam Prażmowski – pierwszy polski astrofizyk, najwybitniejszy polski astronom XIX wieku
- Adolf Rozwadowski – działacz niepodległościowy, powstaniec listopadowy
- Kazimierz Skarżyński – generał brygady powstania listopadowego
- Tadeusz Tyszkiewicz – generał brygady armii Księstwa Warszawskiego (w 1939 roku trumnę z prochami przewieziono do Polski)
- Maria Walewska (na cmentarzu znajduje się serce hrabiny) – kochanka cesarza Napoleona Bonapartego
- Walery Antoni Wróblewski – działacz rewolucyjno-demokratyczny, dowódca w powstaniu styczniowym, generał Komuny Paryskiej
- Józef Wysocki (generał) – generał Wojska Polskiego, uczestnik polskich powstań narodowych i powstania węgierskiego 1848-1849, w mogile zbiorowej
Père-Lachaise 16 rue du repos Paris 75020 Metro: Père-Lachaise, Philippe-Auguste lub Gambetta