Suzy Solidor w Paryżu
Czy nazwisko Suzy Solidor coś Wam mówi? Jeśli nie, to może od tej pory już będzie. Suzy, urodzona 18 grudnia w 1900 była francuską piosenkarką i aktorką. Urodziła się w St Malo w Bretanii. Jaj matka pracowała jako sprzątaczka, kiedy poznała jej ojca, prawnika. Wyrzekł się jednak córki. Jej pełne, prawdziwe nazwisko nadane przy urodzinach to Suzanne Louise Marie Marion.
Suzy Solidor źródło: unifrance.org
Do Paryża przyjechała pod koniec lat dwudziestych XX wieku, a w 1932 roku, prawdopodobnie jako pierwsza kobieta, otworzyła klub nocny pod nazwą “La Vie Parisienne”. Właśnie wtedy przybrała nazwisko Solidor. Była zdeklarowaną lesbijką, i sam klub przyciągał gości o różnych orientacjach seksualnych. Zbierała się tam również śmietanka artystów, pisarzy i dziennikarzy. La Vie Parisienne był jednym z najpopularniejszych rozrywkowych punktów na mapie Paryża.
Kto malował Suzy Solidor?
Miejsce miało charakterystyczny wystrój – na ścianach wysiały portrety Suzy wykonane przez różnych twórców, między innymi Tamaraę Lempicką, Jeana Cocteau, Francisa Bacona, Man Raya, Georgesa Braque, Picassa, Keesa van Dongena, Francisa Picabia, Foujitę i wielu innych.
W sumie jej wizerunek utrwaliło ponad 220 artystów i tym sama stała się jedną ze 100 najczęściej uwiecznianych kobiet na świcie. Wysoka, przystojna kobieta, z krótkimi blond włosami, o niskim, uwodzicielskim głosie. Codzień bawiła gości śpiewem przechadzając się wśród swych obrazów zawieszonych na ścianach klubu.
Suzy Solidor i Tmara Łempicka
Najbardziej znanym portretem Suzy jest ten namalowany przez Tamarę Łempicką. Suzy sama poprosiła artystkę o portret, a ta się zgodziła pod warunkiem, że zostanie wykonany w formie aktu. Solidor była dumna ze swojego ciała i nie obawiała się nagości. Przystała na propozycję i portret został ukończony w 1933 roku. Mówi się też o romansie między kobietami.
Suzy Solidor – 1933 – Tamara Łempicka Żródło: wikiart
W 1936 zagrała w filmie “La Garçonne”, w którym udział wzięła również Edith Piaf.
Według Holly Williams, autorki artykułu, który znalazłam na stronach BBC, Suzy wychodziła poza swoje czasy. Była taką Kardashian lat trzydziestych XX wieku. Celebrytką, o której można było regularnie czytywać w plotkarskich rubrykach czasopism. Liczne portrety piosenkarki porównuje do aktualnych wszechobecnych selfie.
Suzy Solidor i kontrowesje z czasów wojny
A co się stało w czasie wojny? Wiemy, że Paryż był okupowany. La Vie Parisienne nie pozostał jednak zamknięty na czas wojny. A Suzy gościła również nazistów w swoim lokalu. Zasłynęła z wykonania niemieckiej piosenki “Lili Marleen”, którą przetłumaczoną na język francuski regularnie śpiewała wieczorami aby bawić gości. Po wojnie, gdy nadszedł czas brutalnych rozliczeń, została posądzona o kolaborację. Mówi się jednak, że być może grała na dwa fronty i wykorzystując sytuację pomagała innym.
Miała jednak zakaz występowania we Francji przez 5 lat i na ten czas opuściła kraj. Powróciwszy po tym czasie otworzyła kolejny klub i sklep z antykami, tym razem w Cagnes-sur-Mer na Lazurowym Wybrzeżu gdzie występowała jeszcze wiele lat, choć zestarzała się już i przytyła. Pod koniec życia jej popularność niespodziewanie wzrosła, występowała w telewizji, a nowe pokolenie uznawało ją za ikonę społeczności homoseksualnej.
Suzy Solidor 1927 – Tsuguharu Foujita wikiart
Zmarła w 1983 roku w wieku osiemdziesięciu dwóch lat. Obecnie w Cagnes-sur-Mer, w miejscu dawnego sklepu i klubu funkcjonuje teraz galeria nazwana jej nazwiskiem oraz atelier artystów. Espace Solidor.
Solidor oddała Haut-de-Cagnes okolo 40 ze swoich portretów jeszcze za swojego życia, za obietnicą, że będą one stanowiły stałą ekspozycję lokalnego muzeum Chateau-musee Grimaldi, gdzie faktycznie obecnie można je zobaczyć. Może ktoś się wybierze? W Cagnes-sur-Mer mieszkał również Renoir 🙂
Źródła: Holly Williams BBC, “Projektant” Gabriel Marius, artykuł na modernartconsulting.ru
Kabaret Haut de Cagnes, żródło modernartconsulting.ru
