W muzeum Luksemburg do 28 stycznia trwa wystawa pod tytułem „GERTRUDE STEIN ET PABLO PICASSO L’invention du langage”
Pomysł zorganizowania takiej wystawy jest związany z tegorocznymi obchodami 50. rocznicy śmierci Picassa, Hiszpana — który związał swoje życie i twórczość z Francją.
Gertrudę Stein była amerykańską imigrantką żydowskiego pochodzenia, pisarką i poetką, która przeprowadziła się do Paryża w 1903 roku zaraz po tym jak pojawił się w nim Picasso.
Wspólnie ze swoim bratem Leo, Stein gromadziła w swoim paryskim mieszkaniu dzieła wielu awangardowych artystów, w tym Picassa, z którym połączyła ją wielka przyjaźń.
Podobnie jak Picasso stworzył kubizm — nowy język w malarstwie, ona zasłynęła z niekonwencjonalnego stylu pisania, który często charakteryzuje się powtarzającymi się frazami i brakiem tradycyjnej struktury gramatycznej.
Wystawa rozpoczyna się kilkoma obrazami reprezentującymi awangardowy charakter kolekcji Stron i szybko przechodzi do kubizmu Jeana Miro, Braqua no i oczywiście głównego bohatera — Pabla Picassa, w tym jego malarskich szkiców do słynnego obrazu „Panny z Avinion”, który traktowany jest przez krytyków jako punkt wyjścia do kubizmu.
Ten fragment ekspozycji nazywa się „Moment Paryski”, z niego przechodzimy do większej części „Momentu amerykańskiego”. Stein była bowiem postacią wpływową w wielu dziedzinach a jej eksperymenty z językiem i formą trwale wpłynęły na rozwój amerykańskiej literatury i sztuki modernistycznej. Wystawa prezentuje przykłady tych różnorodnych inspiracji.
Warto też wspomnieć o ostatniej salce, gdzie na Stein patrzymy jako na ikonę, której życie i twórczość przyczyniły się do akceptacji różnorodności seksualnej i płciowej wśród artystów i pisarzy XX wieku. Sama była przez wiele lat w związku z Alice B. Toklas, który stanowił ważny element życia Stein i miał wpływ na wiele jej prac
Podzumowac jeśli ktoś, wybierając się do muzeum liczy na podzianie głównie Picassa – to nie jest to wystawa, która koncentruje się na mistrzu. To raczej ciekawa perspektywa i szersze spojrzenie na rozwój modernimzu, w którym Stain i Picasso postrzegani są jako swojego rodzaju wynalazcy, inspirujący kolejne pokolenia artystów.
