Początki Luwru
Luwr jako warowna forteca miał bronić przed najazdami Normanów. Wzniesiony został w 1190 roku na prawym brzegu Sekwany. Niecałe 200 lat później Karol V przekształcił go w rezydencję królewską. I tak w latach późniejszy był zamieszkiwany i rozbudowywany przez kolejnych władców.
Luwr możemy wiązać w sposób szczególny ze sztuką od 1608 roku. To wówczas Karol IV otworzył go dla artystów. Zyskując status dworski mieli dostęp do pracowni malarskich, oraz mieszkali na jego terenie. To aż do czasów Ludwika XIV, kiedy dwór przeniesiono do Wersalu i wówczas już oddano go w użytkowanie uczonym i artystom.
Otwarcie dla publiczności
W 1725 udostępniono publiczności Salon Carre, w którym zaczęto urządzać wystawy prac członków Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby. Tak zwane Salony stały się słynnym na całą Europę symbolem francuskiej sztuki.
Widok Wielkiej Galerii Luwru — Hubert Robert 1796
Projekt utworzenia Wielkiej Galerii Luwru pojawił się w 1784 roku za panowania Ludwika XIV. Ludwik XIV marzył o miejscu, w którym można by kolekcjonować, przechowywać i udostępniać kolejnym pokoleniom dzieła sztuki. Ambitne zadanie zlecono malarzowi Hubertowi Robertowi.
Było to wielkie wyzwanie, gdyż ciężko było o jakiekolwiek wzorce. Tego typu miejsca nie istniały. W tamtym czasie większość eksponowanych prac w Galerii stanowiły prywatne zbiory kolejnych królów Francji, począwszy od Franciszka I, znanego z zamiłowania do sztuki.
Luwr – muzeum
Prawdziwym muzeum Luwr stał się jednak dopiero po rewolucji francuskiej. „Galeria królewska” zmieniła się w „narodową”. W 1793 roku Zgromadzenie Narodowe zdecydowało o powstaniu Muzeum. Pokaźne zbiory władców zostały uzupełnione o łupy wojenne Republiki, a później Napoleona. Luwr miał symbolizować potęgę kulturalną Francji.
W czasie Restauracji Francja musiała zwrócić część zagrabionych dzieł sztuki krajom, z których pochodziły. Choć wiele z nich zostało w zbiorach muzeum.
W latach 80 tych przeprowadzono wielki projekt modernizacjo Luwru po hasłem „Grand Louvre”. Inicjatorem przedsięwzięcia był François Mitterand. Jedną z bardziej widocznych zmian było utworzenie wejścia głównego, którego kształt piramidy wywołał w tamtym czasie wiele kontrowersji.
Luwr — zbiory
Obecnie zbiory Muzeum Luwr podzielone są na siedem działów i wystawione w trzech częściach: skrzydle Sully’ego Cour Carre, części Richelieu -ze skrzydłem wzdłuż Rue Rivoli i skrzydle Denona, równoległym do Sekwany.
Powierzchnia muzeum to 55 tys. metrów kwadratowych. Prezentowanych jest 10 % z ponad 350 tys. wszystkich obiektów będących w posiadaniu Galerii.
Poszczególne sekcje zawierają eksponaty z bogatych zbiorów sztuki starożytnej: egipskiej, greckiej, etruskiej czy rzymskiej, arcydzieła malarstwa francuskiego, włoskiego, hiszpańskiego, grafikę, rzeźbę i rzemiosło artystyczne.
Luwr jest najczęściej odwiedzanym muzeum na świecie. Codziennie zagląda do niego około 15 tysięcy zwiedzających, z czego 65 % stanowią turyści.
Luwr — wirtualne zwiedzanie
Jeżeli życzycie sobie pospacerować się po muzeum Luwr bez męczenia nóg tym samym bez wychodzenia z domu — kliknijcie przycisk poniżej, a przeniesiecie się na stronę gdzie będziecie mieli do wyboru kilka wycieczek.
Rue de Rivoli, 75001 Paris
louvre.fr
Źródło: Wielkie Muzera, Luwr – Paryż , HPS; National Geographic, Paryż, Przewodnik
