„Śniadanie wioślarzy” przedstawia taras pierwszego piętra restauracji. Podobnie jak w przypadku „Moulinde la Galette” Auguste Renoir zaprosił do pozowania swoich przyjaciół. Panuje swobodna atmosfera. Stół dość suto zastawiony: owce, rozmaite trunki – widzimy różne typy kieliszków, jakby i do wina i do nalewki. Sądząc po nieładzie, który zstajemy na scenie, śniadanie już trwa od jakigoś czasu. Nie ono bowiem jest najważniejsze, a raczej sama okoliczność spotknia. A kogo artysta zaprosił do stołu?
„Śniadanie wioślarzy” kto jest na obrazie?
Kobieta bawiąca się z psem – to przyszła żona malarza Aline Charigot. Więcej o Aline dowiecie się z artykułu „Aline Charigot – modelka Renoira” .
Muskularny mężczyzna z brodą po lewej stronie to Jules-Alphonse Fournaise, syn właściciela restauracji. Dalej, o barierkę tarasu opiera się jego siostra – Louise-Alphonsine, która zarządzała biznesem.
W białym podkoszulku i żółtym słomkowym kapeluszu po prawej stronie to malarz Gustave Caillebotte. Kobieta z nim sąsiadująca to modelka Angèle Legault.
Poza tym na pracy znaleźli się: aktorka Ellen Andrée, która popija coś ze szklanki – często pozowała malarzom, również Degasowi i Manetowi, naprzeciw niej, tyłem – baron Raoul Barbier. Włoski dziennikarz Adrien Maggiolo w jasnej marynarce stoi pomiędzy Gustavem a Angele. Dziennikarz Paul Lhote, artysta Eugène’a Pierre’a Lestringuez, potea i krytyk Jules’em Laforgue. Kobieta na tyle obrazu po prawej stronie to prawdopodobnie aktorka Jeane Sammary.
Spotkanie towarzyskie
I znów podobnie jak w przypadku „Moulin de la Galette” namalowana scena żyje dzięki spojrzeniom krzyżującym się pod płóciennym dachem. Uczestnicy śniadania rozmawiają, słuchają się z wyraźnym zainteresowaniem. Pozostaje nam sobie wyobrażać o czym! Oglądając obraz mamy wrażenie, że w każdej chwili moglibyśmy przysiąść się do stołu.
Mieszanina różnych osób, na codzień zajmujących się innymi profesjami, pochadzących z różnych kręgów – oto spędzają miło czas razem biesiadując wśród natury. Wystarczy spojrzeć na różnorodne nakrycia głowy – słomkowe kapelusze, czapka, meloniki ale i elegancji cylinder! Róznoroność postaci. Czy w ten sposób Renoire chciał pokazać jak wygląda i jak spędza czas nowoczesny Paryż?
Gdzie powstał obraz „Śniadanie wioślarzy”?
W drugiej połowie XIX wieku kolej żelazna otworzyła nowe możliwości dla mieszkańców Paryża. Połączenia z dworca Saint Lazare do pobliskich miejscowości pozwalały szybko przemieścić się z tłocznego miasta na łono natury. Jak wielu innych, tak też czynił Renoir, który dodatkowo mieszkał sotosunkowo niedaleko dworca.
Śniadanie odbywa się właśnie w takim miejscu, w restauracji w pobliskim Chatou. Na rozległym tarasie, w otoczeniu zieleni, z widokiem na Sekwanę.
„Jestem w Chatou i maluję wioślarzy na co od dawna miałem ochotę”
Auguste Renoir w liście do Paula Bernarda
Chatou 1900 rok. Zdjęcie z archiwum depratmentu Yvelines
https://archives.yvelines.fr/
Podobno Renoira pracował nad obrazem wiele miesięcy, powstał między 1880 a 1881 rokiem. Obraz został zakupiony w tym samym roku przez marszanda Durand-Ruela i mimo sprzeciwu Renoira wystawiony na VII wystawie impresjonistów w 1882. Renoir chciał aby obraz został wystawiony na Salonie. Obecnie znajduje się w Phillips Collection w Waszyngtonie.
„Śniadanie wioślarzy” „Le Déjeuner des canotiers” – Auguste Renoir, 1881, 129,5 x 172, 7 cm, Phillips Collection, Waszyngton
Polecam też powieść, która nawiązuje do okoliczności powstania obrazu: „Niedziela nad Sekwaną” Susan Vreeland
