Petit Palais we  współpracy z Musée des Beaux-Arts w Rennes prezentuje retrospektywę poświęconą André Devambezowi, artyście Belle Époque. André Devambez urodził się w Paryżu i dorastał w świecie Maison Devambez, rodzinnej firmy grawerskiej i wydawniczej stworzonej przez jego ojca Édouarda. Wcześnie wykazał się zdolnościami rysunkowymi i wkrótce rozpoczął studia akademickie w École des Beaux-Arts w Paryżu. Zdobył prestiżową nagrodę Prix de Rome, dzięki czemu mógł rozwijać swój talent w Włoszech. Paryż i jego mieszkańcy byli jednym z jego ulubionych tematów. Był ilustratorem magazynów Le Figaro i L'Illustration. Jego prace świadczą o niesamowitej wyobraźni i fantazji, a także poczuciu humoru!  Pasjonował się również nowoczesnymi wynalazkami, w szczególności automobilem, piętrowymi autobusami, sterowcami, a przede wszystkim samolotami. Co przebrzmiewa w jego twórczości. Wystawa liczy blisko 250 prac. Podróż po świecie fantazji artysty.

Wystawa Monet - Mitchell to  "dialog" między twórczością dwóch wyjątkowych artystów –  impresjonisty Claude 'a Moneta (1840-1926) i amerykanki Joan Mitchell (1925-1992). Poprzez ponad 60 emblematycznych prac dwojga artystów, wystawa oferuje publiczności czarującą i wciągającą podróż, podkreślaną przez uderzające podobieństwa wizualne i tematyczne. Claude Monet (1840 - 1926) to nazwisko, którego ciężko nie kojarzyć. Słynny impresjonista, który z ujmującą wrażliwością uwieczniał ulotną atmosferę otaczającej nas przyrody. Przez prawie 40 lat żył w podparyskim Giverny, i tam tworzył pośród natury, pielęgnując swej ogród, który służył mu za natchnienie. Jean Michell (1925 -1992) to malarka abstrakcyjna,  z wielką czułością odnosząca się do tworzonych dzieł. Krajobrazy, osoby, zwierzęta czy uczucia transponowała w swojej wyobraźni przenosząc na płótno harmonijne układy barw,  kształtów. Często posługiwała się  techniką impasta. Jej płótna są ogromne, często to dyptyki czy tryptyki. Co ciekawe w 1967 roku, Joan zakupiła dom w Vetheuil, położony w okolicach posiadłości Moneta (Giverny). Była zachwycona krajobrazami, które inspirowały ją do tworzenia. Więcej: o muzeum Fundacji Louis Vouitton Poniżej informacje o wystawie oraz link do strony muzeum:  

Od 8 marca do 18 czerwca 2023 roku Musée Marmottan Monet prezentuje wystawę "Néo-Romantiques, Un moment oublié de l'art moderne 1926-1972". Ponad sto prac z kolekcji prywatnych i publicznych zostaje zebranych, aby (na nowo) odkryć jeden z pierwszych ruchów postmodernistycznych, oparty na kwestionowaniu abstrakcji i powrocie do malarstwa figuratywnego. Wystawa eksponuje artystów, którzy uczestniczyli w tym ruchu, takich jak Francuz Christian Bérard (1902-1949), Rosjanie Pavel Tchelitchew (1898-1957), Eugène (1899-1972) i Léonide Berman (1898-1976) oraz Holender Kristians Tonny (1907-1977). Zgromadzeni po raz pierwszy w Paryżu w latach 20. uczestniczyli w amerykańskiej, angielskiej i włoskiej scenie artystycznej, tworząc pomosty między Picassem, surrealizmem, artystami figuratywnymi XX wieku i sztuką żywą, dla której tworzyli  przedstawienia.

"PastelsDe Millet à Redon" Musée d'Orsay w Paryżu ujawnia arcydzieła swojej bogatej kolekcji pasteli, prezentując 100 z 500 prac, które posiada w swoich zbiorach. Ekspozycja pozwala na odkrycie, lub ponowne odkrycie klejnotów kolekcji, wśród których znajdują się prace Milleta, Degasa, Maneta, Cassatt, Redona, Lévy-Dhurmera i wielu innych. Informacje praktyczne, miejsce, strona internetowa muzeum, cena - poniżej Zdjęcie i informacje ze strony muzeum.Pastele to odrębna technika, którą ciężko zaklasyfikować jednoznacznie do rysunku czy malarstwa. Można dzięki niej osiągać wspaniałe efekty kolorystyczne, jak i w wysublimowany sposób posługiwać się linią. Pastel był bardzo popularny w XVIII wieku do tworzenia portretów. W połowie XIX nastał jego renesans, ale tym razem artyści zaczęli używać tego medium również do innych tematów. Muzeum Orsay postanowiło zaprezentować 95 prac ze swojej kolekcji XIX wiecznych artystów. Tytuł wystawy „Od Milleta do Redona” nakreśla z jednej strony linię czasu na jakiej powstały eksponowane dzieła a jednocześnie sygnalizuje różnorodną i zmienną stylistykę twórców. Tym samym zwracając uwagę na wszechstronność tej techniki. Pamiętajmy, że Jean-François Millet (1814 1875) jest czołowym reprezentantem realizmu i słynnej szkoły barbizon, tymczasem Odilion Redon (1840 – 1916) to przede wszystkim symbolista. Tak więc mamy tu rozpiętość tematyczną od pracujących na roli chłopów, po mityczne sceny z pogranicza […]

Manet / Degas Wystawa w Paryżu Dwóch artystów reprezentantów tak zwanego nowego malarstwa w latach 60 i 70 XIX wieku, których ścieżki zawodowe przeplatały się ze sobą.Édouard Manet (1832-1883) i Edgar Degas (1834-1917) Obaj urodzili się w Paryżu i byli prawie rówieśnikami. Pochodzili z dobrze sytuowanych rodzin i  tak samo rzucili studia prawnicze aby zająć się swoją pasją. Obracali się w tych samych kręgach i tak samo sprzeciwiali się dogmatowi promowanemu przez Akademie Sztuk Pięknych. Kształcili się indywidualnie u innych malarzy, po czym wypracowali własny styl i podejmowali nowoczesne, aktualne tematy, które kuły w oczy krytyków i bulwersowały publiczność. O ile jednak Degas widział sens w uczestniczeniu w alternatywnych wystawach organizowanych od 1874 roku wraz z grupą malarzy, okrzykniętych  impresjonistami, Manet nie zdecydował się dołączyć do stowarzyszenia rebeliantów. Był ich mentorem i im kibicował– szedł jednak obok, swoją drogą. Miał ambicje wymusić akceptacje nowego malarstwa na oficjalnych Salonach. Wystawa podzielona jest na sekcje, które dotyczą różnych etapów rozwoju artystycznego malarzy, począwszy od okresu kształcenia i kopiowania obrazów w Luwrze. Mnóstwo portretów, część poświęcona wyścigom konnym, popularnej rozrywce francuskiej śmietanki towarzyskiej , czy też rewelacyjna sekcja opisująca paryskie życie.  Na wystawę przyjechało wiele kultowych prac z USA czy innych muzeów.   […]

Musée de Montmartre prezentuje wystawę, której tytuł jest pytaniem: "Surrealizm kobiecy?", i która bada formy przynależności artystek i poetek do ruchu surrealistycznego. Wystawa przywołuje 50 kobiet poprzez prawie 150 eksponowanych prac. Przewiń poniżej do informacji praktycznych - miejsce, link, cena Zdjęcie ze strony muzeum

Emblematyczna postać przełomu XIX i XX wieku, "Boska" Sarah Bernhardt (1844-1923), aktorka i artystka, jest przedmiotem wyjątkowej wystawy w Petit Palais. W muzeum znajduje się jeden z jej najpiękniejszych portretów namalowany przez jej przyjaciela Georgesa Clairina oraz kilka rzeźb, które sama wykonała. Wystawa prześledzi życie i karierę tego "świętego potwora", jak określił ją Jean Cocteau, poprzez ponad 400 prac, a także przedstawi mniej znane aspekty jej życia, takie jak działalność malarska i pisarska, ale przede wszystkim rzeźbiarska.

Jeżeli do tej pory sądziliście, że Edgar Degas, jeden z czołowych artystów zaliczanych do grupy impresjonistów,  był  tylko malarzem – to wystawa „Degas w czerni i bieli” w Bibliotece Narodowej w Paryżu może Was zaskoczyć. Pokazuje bowiem mało znaną stronę jego twórczości. Kilka sporych sal ekspozycyjnych wyplenione jest monochromatycznymi grafikami, które reprezentują rozmaite techniki jakie stosował artysta. Techniki reprodukcyjne jak  np.: Litografia, sucha igła, akwaforta, aquatinta i inne,  a także rysunki wykonane ołówkiem, kredką czy węgłem. A Jakie prace zobaczymy? Autoportrety , portrety ,  wizerunki kobiet przy toalecie, sceny w  operze czy domach publicznych. Degas wyrażał więc te same tematy z równym zaangażowaniem poprzez różne media. Któż nie zna przecież jego malarskich wersji baletnic? Jego zamiłowanie do czerni i bieli nie skończyło się jednak na grafikach. Degas robił również zdjęcia. Był zafascynowany nowym medium. Na  fotografiach zobaczymy pozujących mu przyjaciół,  a także jego samego uwiecznionego na  fotoklatce. To niesamowite, bo patrząc na tę część wystawy ma się wrażenie jakby Deagas stał jedną nogą w nowej epoce, a bądź co bądź kojarzy się zazwyczaj z panem od baletnic, który utkwił gdzieś w XIX wiecznej loży operowej. Artysta nie tylko sam wykonywał grafiki, ale  je również kolekcjonował. część jego zbiorów obejmująca prace […]